Het is zondagochtend.
Een strakke noordooster staat op het balkon.
De lente lijkt ver weg.
De zomer niet.
Die komt vanmiddag in het Isala-theater in Capelle aan de IJssel: de Spaanse dansgroep Iberica Magica. Er is nog plaats en zo zit ik tegen 15.00 uur in Spanje - bij wijze van-.
Het is niet de mogelijk te verwachten flamenco-show. Het is meer. Gedragen door allerlei vormen van Spaanse volksmuziek - van klassiek tot populair - wordt er gepassioneerd gedanst.
Op de achtergrond vinden bewegende projecties plaats, die door hun grootte een versterkend effekt hebben op het "dansveld".
De danseressen dansen in meerdere opzichten hun vrouw-zijn. De mannen hun man-zijn. Soms individueel,soms als groep. Voelt als links en rechts die dan samenkomen in een gemeenschappelijke dans. Daar komt de Vesica Piscis weer voorbij. Er ontstaat "iets nieuws" door de combinatie van.
Ik adem het in en neem het mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten