Premiére Do It Again, Studio 1, De Doelen.

Do It Again

 

Een half jaar geleden ging ik eens kijken bij de Muzieksalon van de SKVR in de Romeijnshof in Ommoord ( met dank aan Marjanne en Hans ). Naar ik begreep was ook hier een 55+ rockband in opbouw ( zoals eerder aan de Ringdijk in Schiebroek ). Ik mocht 2 keer proeven, passeerde de opkomende twijfels en ging meedoen. Als zanger. Mijn instrument.

Het repertoire bestond op dat moment uit de Avond van Boudewijn de Groot ( met als gevolg dat er steeds naar mij werd gezongen; Ik geloof in jou !  En dat hielp. ). Gemakshalve zong ik dat dan terug. Verder Once I had a Girl van de Beatles en Don't dream it's over van Crowded House.

Het werd een verrassende tocht met veel ritme, harmonie en samenspel, waarbij we ook wel eens in meerdere opzichten uit de bocht vlogen of konden vliegen. Drums, bas, gitaar en 3 vocalisten daar begon het mee. Er verdwenen ( helaas ) mensen en er kwamen er ( gelukkig ) ook weer bij. Dwarsfluit en keyboard deden hun intrede en het repertoire veranderde ook.

In onderling overleg viel de keuze op Pretty Woman, Roy Orbison / Crazy little thing, Freddy Mercury / Go your own way, Fleetwood Mack / Have you ever seen the rain. En terwijl Emil met de instrumentalisten werkte, gingen Dorien en Megan met ons zangtrio aan de slag. Soms viel het mee, soms viel het tegen en de motivatie bleef altijd. En als dan zang en muziek soms naadloos pasten dan was er zelfs een geluksmomentje.

Wat ik toen nog niet had kunnen vermoeden was dat ik op 20 juni met deze band op het podium in Studio 1 van De Doelen zou staan. En hoe leuk: veel vrienden en bekenden leefden mee. Mogelijk was het mijn enthousiasme dat oversloeg. Mijn meeste leeftijdgenoten vullen hun resterende dagen op heel andere manieren in. Bij mij verscheen een jongensdroom die nooit vervuld was ( nou ja ik schreef wel lied-teksten voor feesten, bruiloften en verenigingen en trad daar ook mee op ), maar dit was toch anders.

Ook stond het haaks op het 30 jaar zingen van ( dikwijls serieuze  ) wereldliederen bij het Rootskoor Rotterdam of tijdens de vele gelegenheidskoren, waarbij de mantra ( in al haar verschijningsvormen ) centraal stond. Met af en toe een uitstapje naar de Jazz of Country. Het anders zit ook in de begeleiding door de band. En soort trein die gaat rijden en waar je dan op meebeweegt. Wel Tsjoekesjoek enTuut Tuut op het juiste moment inbrengen ! Liefst 3 stemmig.

Al met al een geslaagd gebeuren met veel leuke reacties en mooi beeldmateriaal van Dorien, wat ik helaas hier niet geplaatst krijg i.v.m. de grootte van de bestanden. Gelukkig waren er ook andere lenzen die ons wilden vangen.

Al met al smaakt het naar meer. We gaan door.....We zullen doorgaan ! En ook verlangen we naar nieuw repertoire, zodat de nachtelijke nazang een ander lied krijgt. Don't dream it's over keert terug, Cocaïne van JJ Gale en Do It Again van Steely Dan zijn nieuw.

Een nieuwe uitdaging.

 

Met dank aan allen, 

Henk, Rotterdam , 23 juni 2024.

Sylvie Fleury en Mark Janssen in de Kunsthal.

 Sinds Ai Weiwei, met een bijzondere en indrukwekkende tentoonstelling ( zie eerder blog ) was ik niet meer in de Kunsthal geweest. Sterker nog: mijn Museumpas lag in een diepe slaap. Dus tijd om weer iets te gaan ondernemen.

Via het handige programma "Nu te zien"( NPO ) kwam ik uit bij het werk van de Zwitserse Kunstenares Sylvie Fleury. Zo te zien is zij van alle markten thuis en voor je bij haar van binnen mag gaan kijken moet je door een grot met kristallen, langs een soort Teletubbie- Bhoedda en een heel grote suppoost. Is dat eenmaal gedaan dan toont zich haar wonderlijke fantasiewereld. Ik neem jullie mee.

Zij werkt sinds de jaren 90 met installaties, video, sculpturen, geluidskunst, schilderijen, neon en performances. Haar interesse ligt in de popcultuur, autosport, science fiction, film, mode en consumptiegedrag.

Met haar 3 Volvo's is zij nogal slordig omgegaan, maar ze mocht ze toch alle drie onbetaald parkeren op de Westzeedijk.

Ook koopt zij graag voldoende parfum in voor de rest van haar leven, niet van plan het te delen met anderen.

Het werd een kijkje in een wondere wereld vol kinderlijke objecten, harde en zachte raketten en een gouden kooi. Heel apart allemaal. Leve de creativiteit en de veelkleurigheid.

Deze speelse en dikwijls kindvriendelijke wereld kwam ik ook tegen bij Mark Janssen. Een gevierde en bekroonde kinderboeken- illustrator. Sommige van zijn kaften zie ik regelmatig in de bibliotheek in de kinderhoek.

 Op een scherm kun je het illustratieproces volgen: telkens komt er iets nieuws bij in het landschap. Deze digitale manier van werken maakt ook mogelijk beelden te verplaatsen, weg te halen of opnieuw te ordenen.

 

En ook leuk om even met beide benen in zijn wereld te gaan staan.

 

 In het kinderatelier kunnen de kinderen zelf aan de slag en gefotografeerd worden in een dergelijk deels te verplaatsen landschap.

 

 

Daarna nog even naar de Studio van Richard Avedon om een foto te laten maken en die te delen.
 

 

 Een wonderlijke ochtend was het geworden, waarbij ik in de aanloop kon genieten van het vele groen en bloemen bij en rond de musea.

 

Daarbij toonde zich het unieke beeld van een reflectie van De Parade op de wanden van Het Boymans Depot.

Rotterdam, 22 juni 2024.

 

De verwondering bij intuïtief schilderen. Workshops.

 

Workshops intuïtief schilderen.

Ik bied de mogelijkheid om op afspraak schilderworkshops te geven. Je hoeft hiervoor niet te kunnen schilderen. Dat op zich lijkt mij een bevrijdend idee. Heb je wel schilderervaring dan is dit een mogelijkheid om nieuwe wegen te verkennen.

Thomas Brown zei het al: “We dragen in onszelf de wonderen, die we buiten onszelf zoeken”. Met mijn ervaringsveld van docent beeldende vorming en creatief therapeut neem ik je graag mee op een ontdekkingsreis. Ik reis en schilder met je mee.

We kunnen op veel verschillende manieren werken: 

-          Het durven plaatsen van een lijn , vorm, kleur en dan zien waar we uitkomen.

-          Naar aanleiding van een zelf ingebracht thema ( mag ook een probleem zijn ).

-          Met een thema ( symbool ) dat ik op voorhand aanreik ( de berg, de palm, enz. )

-          N.a.v. muziek, een verlangen, een droom.

-          Een combinatie hiervan.

-          We kunnen blanco beginnen, of met een verkennend gesprek vooraf.

-          We kunnen ook werken met visualisaties.

We schilderen op voorgespannen acryl- of aquarelpapier. Formaat 50 bij 70 cm. Met acrylverf. De workshop duurt ca. 2,5 uur. Het kan individueel of in kleine groepjes.

Met grotere groepen ( zelf zorgen voor een accommodatie ) is ook mogelijk.

De kosten bedragen 30 euro per persoon. Hierin zitten begeleiding, materiaal, thee, koffie, water bij inbegrepen.

Voor bedrijven gelden andere tarieven.

Wil je meer informatie kijk dan even op bovenstaand blog, of mail mij op hhvdveen@planet.nl of bel mij 06 3050 2184

Welkom bij de verwondering.

Henk van der Veen.

Meditatief schilderen: de Berg.

De Berg.
 

Een workshop meditatief schilderen.

In deze workshop gaan wij vrij werken met een van de krachtigste symbolen, die wij kennen. Voor we beginnen is er gelegenheid om kennis met elkaar te maken en eventuele verwachtingen, wensen, mogelijkheden te bespreken.

Daarna geef ik een een ontspanningsoefening en een visualisatie ( beeldende reis ) als inleiding op het schilderen.

Voor dit alles hoef je geen speciale vaardigheden te hebben. Je hoeft niet te kunnen schilderen of meditatie-ervaring te hebben. Welwillendheid is belangrijk, de rest komt als vanzelf. Het gaat niet om een bepaald eindresultaat, maar om het proces, de ervaring.

De bijgaande afbeelding is niet bedoeld als voorbeeld. Zij dient om de symboolkracht bewust te worden.

Jouw berg zal anders zijn, met dezelfde symboolwaarden.

We werken met kwasten, paletmessen en acrylverf op stevig papier ( 50 bij 70 cm ).

Het papier is voorgespannen op de ondergrond.

Sommigen schilderen één berg, anderen meerdere, afhankelijk van wat nodig is.

De tijdsduur: ca. 2,5 uur.

Tussendoor is er gelegenheid om even te pauzeren, te kijken wat zich zo gevormd heeft bij jou. Na afloop kijken we gezamenlijk naar het werk en is er een mogelijkheid tot feedback ( zonder oordeel ) en uitwisseling. 
De kosten zijn 30 euro p.p. Contant te voldoen.
We werken met maximaal 4 personen tegelijk ( ik schilder zelf mee ). 
Data: in onderling overleg.

 

Voor informatie en/of aanmelding:
Henk van der Veen
hhvdveen@planet.nl
telefonisch bij voorkeur: 06- 3050 2184
zie ook: https://artohotze.blogspot.com

Welkom. 

Uit het schrijfcafé.

 Meditatie.

Nu Janneke het boek Master Your Mindset van Michael Pilarczyk verkent, komt de meditatie ook binnen in het schrijfcafé. En dus begonnen we met een woordgedicht.

Meditatie

Een vorm van verbeelden

Direct verbonden met de bron 

In jezelf.

Tegenwerking is daar een onderdeel van.

Acceptatie daarvan ook

Tenslotte gaat het niet om het doel maar om weg van de

Innerlijke reis

Eind goed , Al goed.

 

Verhaal 1.

 
Ik zit in stilte in de auto en heb zojust de slaapmeditatie van Pylarczyk ingenomen. Ik ervaar veel herkenning in de beelden en symbolen die hij in het begin inzet. Ik beklim samen met hem de berg. Ik val echter niet in slaap, maar luister over welk heilig pad hij mij wil laten lopen. In eerste instantie dus geen probleem ( zegt mijn milde criticus ), maar als hij een eindeloze dorre vlakte in gaat en bij een oase komt waar hij 50 jaar zal gaan slapen ( wat hij niet wil ) dan haak ik af. Het wordt mij te onzuiver. Ik luister het geheel wel af. Hij wil naar huis en komt als een wat ander mens aan op de plek waar hij begonnen is ( dat laatste lijkt me prima ). Nogmaals dit pad lopen zit er voor mij niet meer in.

Wel doet het mij terug verlangen naar de vele meditaties vanuit Psychosynthese die ik jarenlang gedaan heb en waar ik wat van ben losgeraakt. Anderzijds zijn ze zo ingedaald en geíntegreerd dat ik er zo naar terug kan. Zoals deze: in mijn psychisch hartpunt visualiseer ik een goudgele glanzende topaas. Ik breng mijn adem in de topaas en laat geleidelijk de glans ervan uitstromen door mijn borstgebied en vandaar verder door mijn hele lichaam. Het maakt mij mild en het geeft inzicht: een beeld van de schildermiddag op zaterdag dient zich aan: een prachtig boeket bloemen ontspringt aan een bron van goudgeel licht. Als een regenboog vanuit zonlicht.

Dat vind ik het mooie van intuïtief schilderen: vanuit en door het licht  je veelkleurigheid laten verschijnen. Met jezelf als prisma. Een prisma ( een poort ) kunnen en willen zijn.

Haiku:

als een prisma zijn

van een gouden lichtstraal geeft

je veelkleurigheid  

Na een voorleesronde met thee, kersenvlaai, pindakoekjes en spekbrood ( Marjanne viert haar verjaardag in dankbaarheid ) is het tijd voor de tweede helft van deze middag. We mogen ieder 1 kaartje met daarop een kwaliteit trekken. Ik trek: dankbaarheid.

 

Verhaal 2.

 Dankbaarheid naar mijzelf en dankbaarheid naar anderen.En dankbaarheid van anderen naar mij. Het maakt het leven duidelijk kwalitatiever. Het gaat hier over geven en ontvangen ( het liefst in balans ) en dat zijn voedende activiteiten. Het heeft ook met zingeving te maken.

Dat is iets heel anders als uitdelen en incasseren. En maatschappelijk wijd verspreid probleem. Een soort bokswedstrijd. Niet direct mijn ding.

Ik ben vanochtend op de sportschool en zit op de adductor en de abductor op mijn bovenbenen en billen "in good shape" te houden. Achter mij staat een jonge, slanke instructrice die tamelijk hard en ook wat schor uitleg geeft aan een niet zo zelfstandig denkende dame. Het stoort mij en tegelijk hoor ik iets wat mij nieuwsgierig maakt. Later in de hal spreek ik haar aan ( tot nu toe was er nooit contact ). Zing jij ? vraag ik. Ik hoor namelijk een rockzangeres met veel power. Ze lacht, neen ik zou wel willen maar ik heb een knobbeltje op mijn stemband en dat maakt mij hees. Ik ben nu bij een logopediste, want ik heb veel te lang mijn stem niet goed gebruikt. Waarschijnlijk moet het knobbeltje operatief verwijderd worden. Ook moet ik oefeningen doen.

Op de een of andere manier voel ik liefde en mededogen naar haar. Haar openheid raakt me. Mijn waarnemer signaleert een te bevrijden stem. Zij bedankt mij voor het gesprek. Nog nooit heeft iemand haar hierover aangesproken of een opmerking gemaakt. Ik ben haar ook dankbaar voor dit contact.

Ik rij naar de polder en innerlijk rijdt zij mee. In een dialoog die zich in mij afspeelt raad ik haar aan zachte wiegeliedjes te gaan zingen. Liefst voor een klein kind. Ik vermoed dat er dan eerst verdriet en daarna zachtheid komt. Hopelijk komt de logopediste ook op dat idee.

 

Het zou toch heerlijk voor haar zijn met een vrije stem te kunnen zingen. Gedoseerd, dat wel. Ook deze dialoog maakt mij dankbaar. Ik kan haar nu ook veel meer als mens zien en minder als de wat luidruchtige vrouw met welgevormde adductor of abductor billen. En dat ontspant.

Janneke nodigt ons uit een tweede kaartje te trekken. Ik trek: ontspanning.

Haiku:

Dankbaarheid ontspant

gegeven of ontvangen

ontspannen danken

Met dank weer aan Janneke, Marjanne en Theo. 

 

 Toevoeging:

 

Aan de binnenkant van je liezen zitten je adductoren. Deze spieren trekken o.a. het bovenbeen naar binnen. Aan de buitenkant van je heup zitten je kleine bilspieren, je abductoren. Beide spieren spelen een rol bij het naar binnen en naar buiten roteren van je benen.

 

 

 

Schildermiddag: bloemen.

 Op zaterdag om 13.00 uur verzamelden wij ons weer in Atelier Zernike om ons uit te leven in fleur en kleur. Thema: bloemen ( een wekenlang gekoesterde wens ). Zoals gebruikelijk was er eerst tijd om "warm te lopen" met japanse thee, columbiaanse koffie en een verrukkelijke taart van Eugenie. Echt ook een taart om grote punten van te kunnen snijden.

Vrolijk ook, mede door de vlinders die op de vruchtjes hadden plaatsgenomen. De mascarpone was zorgvuldig afgedekt, zodat de culinaire ontdekking nog groter werd.

We namen ook even de tijd voor een boekbespreking:

O ja, ......het schilderen. We hadden van tevoren wat inspirerend materiaal bekeken, maar dat verdween nu naar de achtergrond: tijd voor ons eigen bloembeeld. Klassiek of experimenteel en intuïtief ? Het kan allemaal. Dat bracht Malke in eerste instantie een kleurrijk boeket en in een latere fase een intuïtief tot stand gekomen tekening, die een Japanse sfeer inbracht.

Voor Eugenie stonden de bloemen centraal die nu als krachtige elementen het vlak vulden. Mooi om te zien hoe het steeds weer zoeken en vinden deze beelden voortbrengt. En leuk dat de vlinders van haar taart nu op het bovenste schilderij zaten.

 Zelf belandde ik in een voortgaand proces van laat maar komen wat er komt. Ook ik ga daarbij eerst langs de bloemist totdat "iets" het overneemt en dat "iets" doet dan van alles. Zo groeien de aanvankelijke bloemen geleidelijk uit tot koraalvormen of wordt de andere bloem ineens heel expressief en gaat iets uitzenden

 

Over expressie gesproken: Malke had weer haar gebruikelijke mandala meegebracht, elke keer weer anders, ook van smaak. Ik zou er een schilderij van kunnen maken. En het geeft nog meer inhoud aan de open en respectvolle nabespreking van ons werk.

 Het was weer een mooie middag vol ontdekking en proeven geweest.

Rotterdam, 1 juni 2024.