Beeldentuin Drechtsteden.
Na een aantal dagen lenteweer en de daardoor iets te uitbundige wandelingen riepen mijn benen: doe vandaag maar iets met de auto. Het werd een ritje naar het Noordpark in Zwijndrecht. Het punt waar 3 rivieren samenkomen, de Merwede, de Noord en de Oude Maas.
Veel hoefde ik niet te wandelen. Het park was weliswaar voor auto's afgesloten, maar parkeren kon vlakbij de plek waar een van de mooiste uitzichten van de regio te zien is. Aan de overzijde Dordrecht. De terrassen en de Waterbus daar zijn mij bekend, maar nu zat ik eens aan de overkant. Ook wel apart omdat ik recent droomde dat ik een rivier over moest zwemmen.
Dat hoefde hier mogelijk niet. De waterbussen voeren af en aan. Verder passeerden er tal van vrachtschepen, cruiseboten en recreatieve bootjes. Een levendig geheel dus. En omdat de zon zacht, de wind weg en het water stromend was besloot ik mij hier voor de lunch te nestelen. Ik voelde mij welkom hier.
Vers gebakken boekweit broodjes met zalm en vers gezette koffie deden de rest. Een heerlijke plek om te vertoeven. Af en toe passeerden wat lichtvoetige trimmers of wandelaars. Alles ademde een sfeer van was het maar overal zo.
Na de lunch werd het tijd om iets van het uitgebreide beeldenpark te verkennen. De meeste werken waren nogal gedateerd en roestig. Ik stelde mij voor hoe het zou zijn als hier op dit unieke punt meer recente, liefst witte of kleurrijke beelden zouden staan. Nu kwam het wat verlopen en armoedig om niet te zeggen verwaarloosd over. en dat op zo'n unieke plek.
Er was ook nog een prettig stuk groen achter de kade, waar de vogels zich goed lieten horen.
En dan weer terug aan het water voor een tweede ronde genieten. Daar de waterbussen van een naar Rotterdam en de Biesbosch ( Kinderdijk ) regelmatig passeerden, vroeg ik mij af of ik vanuit hier met de boot in Dordrecht kon komen. Even de rivier oversteken.
Dat kon. 1,8 km verderop was een aanlegpunt met nog meer zicht op Dordrecht. Even twijfelde ik over een oversteek. Vervelend dat het ook op deze plek weer fors betaald parkeren was en daardoor verdween mijn grootste zin. Het weer veranderde inmiddels ook. Ik liet het voor wat het was en reed naar huis om nog iets op te vangen van de kroning van Charles III. Daar regende het al.
Al met al weer een prachtige plek ontdekt waar het goed toeven is. En dat vind ik het belangrijkst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten