Brabant Art Fair in de Koepelhal in Tilburg.

 Brabant Art Fair 2023

Vandaag was het weer eens tijd om samen met Karel een kunstbeurs te bezoeken. In dit geval de Brabant Art Fair, waar wij op speciale uitnodiging gratis toegang hadden. Het was even zoeken naar een geschikte parkeerplaats, anders gezegd: het was een nogal chaotische toestand rond het station. Er volgde een korte wandeling waarbij duidelijk werd dat "Het Spoor", de NS, hier veel sporen had nagelaten. Er werd ook nog gewerkt.

De Koepelhal was aanvankelijk bestemd voor opslag. Vandaag was er de Kunstbeurs waarbij 75 kunstenaars ca. 600 kunstwerken toonden ( die je niet allemaal moet willen zien ).

Bij de ingang was de horeca-afdeling gesitueerd en fijn dat we konden beginnen met koffie. Het duurde even omdat het systeem nog niet echt liep. Eerst ergens koffie bestellen, dan pinnen met een pinautomaat die het niet deed, dan afwachten wat er moest gebeuren en tenslotte: 2 halve bekertjes koffie zonder iets erbij met goud betaald. Krimpkoffie, zo bedacht ik.  Dus ging ik op klopjacht naar wat melk en koekjes. Dat werd niet op prijs gesteld. Na aandringen werden mij 2 spritsjes toegeworpen. Die waren wel vers. Dat weer wel.

Onze echte reis kon beginnen. Waar stond duidelijk aangegeven. Met wilde het bezoek graag reguleren en daarbij gezag uitstralen.

Het is altijd weer een wonderlijke wereld waarin ik mij dan begeef. Vogels van allerlei pluimage ( de kunstenaars ) huren hier een kleine stand van ca. 600 euro en proberen zo hun expressievormen aan de man of vrouw te brengen. Aan Karel en mij is dat niet zo besteed. We hebben beiden een huis vol met dit soort werken. Wat wij wel leuk vinden is praten met de kunstenaars over wat hen beweegt en wat wij er aan ervaren. En dat wordt altijd op prijs gesteld.

Zo zijn er veel vormen van portretten te zien. Echt kijken loont ook. Deze dame heeft weinig met de vogel op haar schouder en haar ogen hebben wel diens kleuren. Bij de collages met de uitbundige bloemen vonden wij een kunstenares die er bijna even feestelijk uitzag als haar werk ( iets minder bloemig op het hoofd ). Wat zij beaamde.

Elders ging het meer ruimtelijk toe. Er werd gewerkt met diverse metalen, brons en glas. Werk waarbij lichtval een mooie toevoeging geeft.

En dan de kunstenaars zelf. Wij raakten  o.a. in gesprek met een dame ( Daniella Bronzi ), te midden van haar werk, die regelmatig expressie gaf aan haar tomeloze kleurrijke en emotionele wereld. Dat klopte. Ze had veel gereisd en ja dan wilden die ervaringen naar buiten. Ze had ook iets met indianen. Toen ik vroeg of zij ook zong tijdens het schilderen, klonk een gulle lach. Hoe anders dan in haar schilderij.

Een andere dame was in Japan geweest ( Swanica Ligtenberg ) en had daar een manier van werken gevonden, die enigszins leek op de "reductie" Raku techniek ( die ik wel beoefend heb ) maar het niet was. Zij werd zeer overtuigend. Ik vond het best. Het was mooi al had ik wat twijfel bij de ingebrande paardenharen.

Waar ik ronduit vrolijk van werd was het glaswerk van Marja Steinmetz. Het heeft iets van voorjaar in zich. Transparant en kleurrijk. Wat ik zeg: voorjaar !

Verder dan weer langs abstracte landschappen ( o.a. Linda Dammann ) bij wie souvenier-meeneem-landschapjes te koop waren. Zoiets doe ik ook wel met de Kerst: iedereen een klein abstractje zenden waarin licht zit.

Ook Erik Blok kwam ik weer tegen en belandde in een goed gesprek over de kleur-gronding en de kadering in zijn werk. Zijn grondkleur ( gebrande omber ? ) had hij vervangen door lichtere tinten. Hierdoor werden zijn schilderijen niet alleen lichter, maar ook zachter. Ja Erik voelde als zijn laatste schilderijen. Mild.

Onze rondgang had wel een nadeel. Er was nauwelijks plek om even te zitten, te mijmeren of goed door te ademen. Af en toe pikte ik even de stoel van een exposant in ( die hadden er wel een ) die daar wel begrip voor kon opbrengen ( als het niet te lang was ).

Geleidelijk aan werd het tijd om de Koepelhal te verlaten. In de restauratie was geen plek en met een laatste blik op mijn "spritsjes-dame" liepen we naar buiten. Kunstzinnig verzadigd, maar fysiek hongerig en dorstig. Op goed geluk gingen we zwerven en kwamen terecht in een echt alternatief koffiehuis te midden van de graffiti: STOOM013.

STOOM013 was gesitueerd in een oude treinwagon. Achter de koffiebar stond een jonge dame die vroeg wat zij voor ons kon doen. Ik: wij komen stoom afblazen en koffie drinken. Dat stoom afblazen werd hier regelmatig gedaan door alternatieve jongeren en zij serveerde nog koffie in volle koppen, uitstekend van smaak en voor een eerlijke prijs. 

Er was geen plek op het terras, maar wel een tafeltje naast de deur. Prima dus. 

Terug lopend naar de auto ( het was vandaag zowaar gratis parkeren, al werd dat door een oudere dame niet begrepen - bij een open slagboom bleef zij maar proberen ergens een kaart in te steken ) ontdekten we dat hier in de zomer een scala aan horeca verstopt lag. Met grote ruime terrassen en natuurlijk: restauratierijtuigen.

 

Na een voorspoedige terugreis kwamen we aan in een rood-witte stad met vreugdevuren. Feyenoord had gewonnen van Ajax. Al met al weer een bijzondere dag. Met dank aan Karel, Brabant Art Fair, Daniella Bronze, het spritsenmeisje en Stoom013. En Arne Slot met zijn jongens !

 

Henk,  20 maart 2023.