Open repetitie Multiculti koor Rotterdam Noord.
Toen Martha mij vroeg een keer mee te doen met haar koor, wilde ik dat wel. Ik had al eens meer op het punt gestaan om het te verkennen, al ben ik zeer tevreden over het wereldkoor, Rootskoor Rotterdam waar ik inmiddels al heel heel lang deel van uit maak.
Ernaartoe gaan was wel een dingetje. Parkeren daar in de buurt is ronduit lastig en kostbaar. Dus mijn padvinder aangezet en die ontdekte dat als ik mijn auto op de Molenlaan zette, tramlijn 4 nam, ik op de Bergweg maar 2 keer links en een keer rechts hoefde te gaan om in de Schommelstraat te komen. Een goed en werkend plan. In lijn 4 ontmoette ik een groep uitgelaten Hillegersbergers “die ergens ging zingen”. Multicultureel ! Daar dus.
De repetitie vond plaats in een klein wijkgebouw : De Mozaïek. Ik werd hartelijk welkom geheten en kreeg vrijwel meteen een maatje toegewezen: Henk. Niet moeilijk te onthouden. Henk leek mij een aardige man en het viel mij wat zwaar om na de kennismaking te zeggen dat ik uit de inmiddels overvolle aankomsthal weg wilde. Daar waar 50 mensen luid door elkaar heen praten zeggen mijn oren: weg wezen.
Ik vond ruimte in de zangzaal en wilde gaan zitten, maar dat kon niet, want een commissie had mijn plek tot op het detail ( leek op een stoelendans ) van te voren bepaald. Ook iets waar ik niet echt een liefhebber van ben. Geleidelijk liep de zaal vol, stelde de dirigent zich voor en deden wij een paar rudimentaire bewegingen “om te kunnen ademen”. Gezien de drukte wel nodig: er zou binnenkort weinig zuurstof meer zijn. De overigens bevlogen dirigent liet ons inzingen en verbaasde zich dat ik het eerste lied zonder papier kon zingen: "tingle in your fingers",tingel in your feet. Ik heb dat regelmatig. Ook gezongen.
Wat daarna kwam was voor mij nog al veel. Veel nieuwe liedjes met lange partituren die dank zij de vaste koorleden wel goed klonken. Zo werd het, behalve bij Ramses Shaffy en Down to the river, voor mij een beetje oren open en beschaafd mee hummen. Gabriella’s song is b.v. een prachtig lied, maar vraagt wel geruime tijd om het in te studeren.
In de pauze moest ik de naast mij zittende Henk opnieuw verlaten, de tuindeur stond open: dat was genieten van de frisse lucht. Een jonge dame had dezelfde behoefte en er was tijd om met Martha te praten, terwijl ik haar ook kon verstaan.
Om 22.00 uur was het voorbij. Er was geen horeca, anders als thee en koffie. Tijd om naar huis te gaan. Het was droog, de tram kwam snel en ik had nog een leuk gesprek met Tineke of Ineke ( zij noemde haar naam bij het uitstappen ). Een aardige charmante vrouw, lid van het Multicultikoor. Ik vond het jammer dat ze uitstapte terwijl ik verder ging. Op de Molenlaan stond mijn koets klaar om mij thuis te brengen. Een ervaring rijker.
Met een uitgebreide warme douche en een Klokkend Duveltje kon ik mij overgeven aan de terugblik. Wellicht ga ik nog een keer om het allemaal “op een normale manier” te ervaren.
Vanavond zing en dans en drink ik weer bij het Rootskoor, a capella en met veel meer ruimte. Dat ligt mij toch wel meer.
Henk, Rotterdam 23 maart 2023.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten