Bij de Buurvrouw.
op vrijdagmiddag 10 juni, zo ontdekte ik, was het mogelijk om Gouwe Ouwe te gaan zingen bij De Buurvrouw. Ter afwisseling van mijn andere repertoires leek mij dit een goed idee. Het opnieuw wakker maken van al dat prachtige muzikale materiaal. Pure geheugentraining.
In de schaars verlichte zaal mocht ik voor 5 euro ( online ) een plek zoeken. Ik was er niet alleen. De zaal liep al snel vol met mensen die of Goud of Oud al hadden ontdekt. De band bestond uit 2 gitaristen en een eeuwig glimlachende ( genietende ? ) drummer. Zij toonden een grote betrokkenheid met hun publiek en repertoire. Het feest kon beginnen.
Maar hoe goed de band ook zijn best deed, er werd weinig tot niet meegezongen. Het leek meer op een kippenhok met muzikale omlijsting. Dat had veel te maken met het voortdurend afgeleid worden door wat jongere medewerkers die bij voortduring polaroidfoto's wilden maken, voortdurend flitsen tegen het publiek in. Ook moesten de oudjes formulieren invullen. Ja er was van alles te doen, maar meezingen ? Als troost kreeg ik een blokje kaas met zilveruitje ( om de stem te smeren ).
Ik vroeg mij af of ik wilde blijven ( deed mij denken aan een bejaardencruise op de Rijn met permanente animatie ) en besloot de pauze af te wachten. En toen gebeurde er een wonder.........nou ja de afleidingen stopten en de aanwezigen gaven zich - eindelijk - over aan de muziek en de dans op het voorplein. Meisjes met rooie haren dansten wild in het rond, Elvis klonk als nooit tevoren en de Beatles bleken opnieuw onsterfelijk ! Let's twist again on Route 66.
Nu werd het wel een feest zoals het bedoeld was. En dat is mooi.
Henk, 10 juni 2022.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten