Intuïtief schilderen: een workshop.

Intuïtief schilderen: een workshop.

Deze middag namen wij vooraf als inspiratiebron de prehistorische grotschilderingen van Lascaux en Corneille. Dit naar aanleiding van een verzoek van een deelneemster: intuïtief schilderen van dieren, waarbij iets van familiegeschiedenis in beeld komt.

Bij Lascaux-sfeer kom je al snel uit bij aarde-kleuren. Bij de Corneille-sfeer meer bij de fellere, harde tinten. Leuk om die gedurende de middag voorbij te zien komen.

Dat er sprake is van een prehistorie wordt al snel zichtbaar in de beelden. Zelfs het zichtbare vraagt om "goed kijken", gevolgd door "zien". Er valt dan veel te ontdekken. En dan verschijnt er een nieuw beeld ( hieronder ), lichter dan de eerste. Een beeld dat niet ontstaan zou zijn als de eerste er niet geweest was. Dat is zo mooi aan deze werkwijze: open een deur en je vindt een volgende die om opening vraagt, enz.

En dan kan de weg overal naar toe leiden: naar een heel lieflijk tafereel, waarbij 2 vogels vrij en vrolijk door het luchtruim scheren terwijl een kleinere vol bewondering en verwachting de kunst af kijkt.

 Of in een donker bos, waar achterin de dageraad gloort; een verstild en veelbelovend beeld.

Of temidden van de bergen. Mogelijk die van Lascaux ? Met aan de onderzijde de grotten, waar kleine mensen zich voor het eerst warmen aan een vuur. Hoe pre-historisch.

Maar waar bleef inmiddels Corneille ? Het leek meer Appeliaans wat hier gebeurde.

Maar dan is-ie er wel. Een vogel, die waar zij ook gaat licht om zich heen draagt. Met een verbinding naar de aarde en een drietal kleintjes in haar draagmand.

Wat een familieverband.

O ja, Marjolijn had vanuit de natuur het een en ander verzameld ( zoals de prehistorische jagers ). Echter deze keer geen hert, maar wel erg lekker.

Het was weer mooi geweest.