En toen liep het even anders.......

Artihove meditatietuin.

 

Het was weer mooi weer en tijd voor een fietstocht door en langs het Lage en Hoge Bergse bos. Op zondagochtend is het altijd goed de doorgaande fietspaden te vermijden omdat daar permanent de wereldkampioenschappen wielrennen terwijl je heel hard schreeuwt plaatsvinden.

Wegblijven dus en fijn binnendoor via Bergschenhoek.

 

 

En dan tijd voor een pauze bij Artihove, waar altijd wel iets moois beeldends te zien is.

Dikwijls ook als bron van inspiratie, zoals bij deze liefdestempel waarbij de partners verlangend en gescheiden zijn door een glazen wand. Het komt voor en wie slim is stapt even naar buiten om om te lopen ( tenzij je dat niet wilt ). 

Omdat de zon zo lekker scheen had ik weinig behoefte om naar binnen te gaan. Neen, dan liever verderop naar de meditatietuin.

Daar was verder niemand en het enige geluid dat weerklonk was dat van de kleine fonteintjes in de diverse vijvers. Her en der stonden bankjes in de zon. Een ideale plek om stil te worden en mijn creatieve ideeën voor de komende tijd te laten opkomen.

Om passanten een beetje te helpen stonden hier en daar diepzinnige tekstjes en er waren 2 houten wenshutten, waar je je wens aan een touwtje kon ophangen. Ik wenste mijzelf een pen en papier. Een wens die thuisgekomen ingewilligd werd.

Her en der waren plekken waar in de zomer gefeest kon worden, maar niet nu. Alles was verlaten. Dat gaf mij de unieke mogelijkheid om in een van de ronde houten huisjes te gaan kijken. Er was verlichting, een muziekinstallatie, boeddhakussentjes en .....centrale verwarming.

Omdat de zon scheen was het binnen behaaglijk en gunde ik mijzelf een korte vakantie met uitzicht op het riet.

 Het riep herinneringen op aan het huis van Monique in Nogent en met een beetje fantasie kwam dat gevoel weer helemaal terug. 

Tijd om verder te gaan, Over de nogal organische brug naar de galerie.

Rondom stonden ook wat nieuwe keramische beeldjes.

 En binnen was er weer van alles wat. Soms kwalitatief van hoog niveau, maar ook nogal eens commercieel ( massaproduktie ).

Buiten had ik nog naar mooie paddenstoelenformaties gezocht. Niets gezien.
Dit jaar groeiden ze wel binnen.

Ik kreeg zin in boerenbrood met champignonragout.

Tijd dus om op de fiets te stappen en terug te rijden. Nog een laatste foto.
Helaas het verlangde was op, maar de bitterballen met mosterd waren een goede vervanging.
Het was weer mooi geweest.