Daar dit jaar de grootste reisactiviteit in augustus zou liggen, bood juli de gelegenheid tot een grote diversiteit aan activiteiten.
De bootreis als afsluiting van het koorjaar trilde nog wat na en zo nam ik Ingeborg mee naar een voor haar onontgonnen gebied: de Nesselandepolder en de Rottermeren. En waar water is , kan gevaren worden.
En omdat zij ook van honden houdt nam ik haar mee naar "mijn hondje" aan de jachthaven. Gezellig, speels en handig in het gebruik.
Intussen kwam Janneke ( die ook meegevaren had ) met het idee om voor mij te koken. Dat is heel lief en zij had er echt iets culinairs van gemaakt.
Zo was er een heerlijke pasta-schotel en salade.
Met als dessert vanille-ijs met slagroom en advocaat.
Nu dat lustte ik vroeger al en kwam zo in een verrukkelijke herbeleving.
Het zag er ook heel verleidelijk uit.
Ook qua kleur.
Met grote tevredenheid zag zij hoe ik ervan genoot. Ja, daar doe je het toch voor.
En omdat kunst over de wereld verspreid dient te worden had ik voor haar ( de tuin was net geheel opgeknapt ) een keramisch vogelhuisje meegenomen. Een plek waar ook heel kleine vogeltjes kunnen wonen.
En toen werd het tijd om af te reizen naar Villers-sur-Lesse, waar Rik, Agnes en Nike op mij wachtten voor een paar dagen wandelen, eten en heel misschien schilderen.
Het huis ligt in een mooie streek met veel natuur. Met de Lesse als verbindend element.
Gewapend met stokken en gedetailleerde kaarten stortten wij ons in het woud.
Daar werd al snel duidelijk dat de dames de beste wandelbenen hadden, want op een zeker moment moesten wij hen laten gaan. Zomaar. Niet bij te houden.
Op een ander terrein waren wij weer beter: we konden de auto terug vinden. Een niet geringe prestatie.
Thuis gekomen bracht ik snel mijn ervaringen in beeld. Buiten, onder een boom in de schaduw, want het was heet, heel heet.
Op eigen houtje bezocht ik de volgende dag Rochefort. Ik was er snel uitgekeken. Wel vond ik een bakker, want brood, daar ga ik voor. Nadat ik ook wat ham op de kop had getikt nestelde ik mij op een stille plek langs een riviertje.
Ineens kwam het op: het vakantiegevoel.........en dat was mooi.
Letterlijk en figuurlijk tussen de zomerbloemen.
Intussen had Rik de voordeur geopereerd. Daar moest een raam in, waardoor de duisternis uit hal zou verdwijnen.
En ik moet zeggen dat zag er goed uit. Naar binnen.
En naar buiten.
Terug in Nederland werd het ineens strandweer en dus pakten Inge en ik onze spullen om ons te gaan nestelen op Westerschouwen.
Het was er zoals gebruikelijk heel stil en een tweetal Duitse dames wilden daar graag aan meewerken,
Op de terugweg stopten we nog even bij een dijk om eindelijk te kunnen zien wat daar achter was. Water. En vooral ook heel brede dijken.
Even voorbij Bruinisse bezochten wij ons vertrouwde restaurant aan de Grevelingen. Deze keer geen mosselen ( wat we enige tijd later wel deden ), maar een vispotje en een kipsaté waarvan ik nu nog water in de mond krijg.
Kortom het was weer genieten op het terras met uitzicht.............
Intussen kwamen er ook meldingen van andere vakanties. Zo waren Inge en Jelle naar Sardinië geweest om voor MAX mee te doen aan : ik zoek een huis.
Het was fantastisch geweest, maar verder mocht ze er niets over zeggen.
Huub en Yvon echter waren Bretagne ontvlucht vanwege het slechte weer. Wel hadden ze nog de tuinen van Monet bezocht ( als inspiratie voor het schilderen ). Ook daar hoge waterstanden.
Zij zochten nu hun vakantieplezier in Blois, Chambord, Amboise en Chenonceaux.
Binnen was het daardroog.
Intussen wandelde ik met Ingeborg door het Kralingse Bos op weg naar een kopje koffie aan het water en een bezoek aan de herten.
Het zag er allemaal vredig uit. Vanmiddag ( 10 augustus ) heb ik ze gevoederd met brood uit Rochefort. Het leek ze bijzonder te smaken.
En er gebeurde een wonder: na 2,5 jaar ellende met opgebroken straten werd alles weer normaal.
En dat ......was en is heel fijn.
Helaas liepen onze buitenlandvakanties niet synchroon.
Gelukkig had hij net als ik drukke bezigheden.
En verder.................heb ik twee keer getankt in Meer, waar de benzine altijd 10 cent goedkoper is, waar het brood heerlijk en vers is en waar ik kan ontspannen bij de visvijver of in het bos van De Mosten.
En de volgende keer ook nog koffie bij Anja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten