Vermoedelijk kwam het door de film die ik op dinsdagavond zag. Een mooi meisje dat heel goed kan surfen ( op golven ) verliest haar arm na een ontmoeting met een haai.
Afgezien van dit laatste een heerlijk zomers verhaal met mooi weer, stranden, golven, een supporterende familie en een meisje dat zelfs met een arm kampioen wordt.
Als ik 's morgens wakker wordt weet ik het: naar het strand. Na gebruikelijke voorbereidingen ( eigen horeca ) rijd ik met de auto door de drukte naar de stilte.
Ja het is relatief stil. Er staat een stevige wind en er zijn grote stapelwolken, waardoor de zon soms kort en dan weer lang afgedekt wordt. Ik besluit de pier tot het einde af te lopen.
Het voelt fris, zuiver en prettig. Onderweg loop ik tot wederzijdse verbazing aan tegen Marianne en Leo, die hun kleinkinderen willen laten ravotten. Een, zo blijkt later, succesvol plan vol pannekoeken, zere tenen en terugverende luchtkussens.
Onderweg verwonder ik mij over de razendsnelle bouw van Landal Greenparkhuisjes, die hier 2 jaar geleden nog niet stonden. Ze zien er wel mooi uit en liggen ook gunstig t.o.v. de passerende schepen en de verderop gelegen terrassen.
Bij terugkomst parkeer ik de auto zodanig dat ik in de zon kan zitten zonder dat het beleg van mijn brood waait en pak ik de steeds meer aanwezige zon op.
Als ik weg ga, wil ik eigenlijk niet weg en besluit verderop de duinen in de gaan. Daar is het behaaglijk warm en ook heel mooi qua beplanting. Ik loop door een prachtig gebied.
Totdat ik bij de kalere duinen kom met uitzicht over de zee.
Beneden aan het strand staan ook een groot aantal niet permanente huisjes. Het begint hier steeds meer op de Belgische kust te lijken.
Op de terugweg ontmoet ik een man met een notitieblok. Hij is vlinders aan het tellen. Bevlogen vertelt hij mij hoe hij een verschuiving in de natuur ziet; de meeste vlinders waren dit jaar veel vroeger. Vooral in juni.
Bijzonder zijn ook de door de ANWB geplaatste paaltje, die niet de weg wijzen, maar verhaalfragmenten brengen uit oude scheepvaarttijden.
Een passend idee, al is het niet om vrolijk van te worden.
Geen wonder dus dat de kustwacht uitvoer speurend naar drenkelingen die helaas proberen via de Nieuwe Waterweg naar Engeland te komen. Het verhaal is anders. De beleving niet.
Hoek van Holland, 9 augustus 2017.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten