Of ik zin had om een keer mee te gaan naar Hulst om een tafel uit te zoeken bij Morres, de grote woonboulevard aldaar ?
Ja, die zin had ik wel en zo belandden we na een heel lange wasstraat via de Liefkenstunnel in België in Hulst.
We werden welkom geheten met een glaasje jus en wij mochten zeggen wat wij graag wilden zien in dit bos van ongekende kortingen ( alleen deze week natuurlijk ).
De route naar de tafels was fris en vrolijk en met een lentegevoel belandden wij op onze plek van bestemming: aan tafel zal ik maar zeggen.
Er was een scala aan mogelijkheden maar onze voorkeur ging toch vooral uit naar een met poten op de hoek met tegengesteld dubbelgeplakt massief hout.
We leerden in korte tijd heel veel over tafels en poten en lengtes en breedtes en prijzen. Ja, bij Morres konden wij beschikken over een scala van adviseurs en adviseuses ( bijna zoveel als dat er tafels waren.
Moe van alle beslissingen die we wel en niet genomen hadden werd het tijd voor het ook aanwezige La Place ( klinkt toch anders dan Jumbo ).
Een dik verdiend en dik belegd broodje viel ons ten deel. Verrukkelijke roomkaas met bieslook en culinaire beenham. Met een voortrefeelijke cappucino.
Ja hier doe je het toch eigenlijk voor:
En na deze pauze en een kort verblijf in de Morrestempel werd het tijd voor de dekbedhoezen.
Daar waren er zoveel van dat ik even ter bezinning op een bank met korting ging zitten met een meer dan heerlijk uitzicht:
Geheel uitgerust en voldaan besloten we weer naar buiten te gaan.
Daar was het nog steeds zwemweer.
En om hierbij aan te haken besloten we langs een ons bekende viswinkel te rijden, waar het ook heerlijk toeven was.
Wat een collectie, wat een heerlijkheden en zo veel:
De kokkeltjes rechts brachten mij weer terug aan het zomerstrand van de Algarve in 1975.
Volkomen een met de natuur had ik mij ertoe laten verleiden ze te proeven.
Volkomen een met de natuur had ik mij ertoe laten verleiden ze te proeven.
Maar ter zake: er moest ook vandaag gegeten worden en de verse Griet zag er heerlijk uit:
Maar Griet mocht blijven liggen: het werd een prachtige kabeljauw.
Thuisgekomen kregen we het snel wat warmer bij de open haard vol vlierenhout.
Intussen lagen de frieten in de oven, de haricots verts en de kabeljauw in de pan.
Dat zag er op ons bord zo uit:
En zo konden we terugkijken naar een geslaagde dag ( nou ja, de tafel was er nog niet gekomen en Feyenoord verloor voor de 5de keer ).
Benieuwd welke tafel het straks gaat worden, maar dat is een andere excursie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten