Gisteren was het weer tijd voor een schilderworkshop. Deze keer met M. op locatie.
Na een korte meditatie volgde een visualisatie, geinspireerd op de Beagle, het schip en de reis van Darwin.
Visualisatie 1:
Visualisatie 1:
In dit geval varen we met een schoener, een tweemaster. Een schip uit een vroegere tijd en ook aangepast aan de moderne tijd.
Het is een prachtige heldere dag, de zon schijnt en er staat een lichte bries. "Het gaat ons voor de wind" kun je stellen. De zee is rustig.
We naderen een subtropisch eiland. met brede, schone stranden en een rijke begroeïng.
Met een roeibootje kom ik aan land. Ik ben goed toegerust voor een wandeling bergopwaarts.
Na verloop van tijd kom ik op een open plek in het woud. Dit is waar ik wil zijn. In het midden is een luik in de grond zichtbaar. Daaronder ligt iets kostbaars. Ooit daar neergelegd tot dit moment.
Ik ervaar het ook als spannend. Wat zal ik aantreffen ? Dan krijg ik gezelschap van iemand die deze plek steeds bewaakt heeft. We begroeten elkaar hartelijk en samen openen wij het luik.
Ik vind daar een rose edelsteen temidden van allerlei ander materiaal. Ik neem 'm in mijn handen en kan 'm nu ook in de bewerkte vorm zien:
Dankbaar neem ik afscheid van de wachter en de plek waar deze schat lange tijd heeft gelegen en ik ga terug naar het schip. De kapitein heeft de touwladder uitgeworpen en behoedzaam klim ik aan boord.
De kapitein zet de koers uit voor de terugreis en het eiland verdwijnt geleidelijk aan de horizon.
Schilderij 1:
Ik loop tegen een probleem aan. Het beeld dat ik zie en heb gezien wil ik graag schilderen. Echter dat is voor mij technisch niet mogelijk. De poging er toe werkt niet en iets in mij wil spontaan en wild schilderen wat zich aandient.
Het wordt wild en chaotisch en na verloop van tijd ontstaat spontaan struktuur: een beeld dient zich aan:
mijn schoener met 3 bemanningsleden: achterop ( verleden ? ), in het midden ( Nu ) en een op het voorsteven ( toekomst ?).
Het beeld is heftig, het schip op koers.
Visualisatie 2:
Op een moment van rust is het tijd om het anker uit te werpen. Het ligt nu nog op de voorplecht. Hoe ziet het eruit ? Roestig of nieuw, groot of klein. Welk materiaal ? Kijk ernaar zonder oordeel.
Zie dan op een plek achter je borstbeen - op harthoogte - het psychisch hartpunt - eenzelfde anker, veel kleiner en nu van goud.
Jouw innerlijk anker.
Schilderij 2:
Spontaan schilderend verschijnt mijn anker. Eerst de basale vorm. Geleidelijk aan ook de details.
Mijn anker komt in meerdere opzichten overeen met de kleur en de vorm van mijn schip. In die zin is het nu een eenmaster geworden: beneden de boot ( met driehoekig zeil ), op de kruising ( daar waar alles samenkomt ) het kleine anker en boven "in het oog" de zon.
Er komen veel associaties en beelden op, zoals:
de zonnegod Ra
Maria, Sterren der Zee.
Het Ankh-teken. het levenskruis.
Thor Heyerdahl
En zo werd deze workshop een luik dat zich opende naar een rijkdom van oersymbolen en de betekenis daarvan.
Die betekenis en de vorm die het aanneemt, kan aannemen, is voor ieder verschillend.
Voor mij is het onder meer een symbool van een levensreis, de mijne, met eigen kleuren en gebeurtenissen en beelden.
Ik reik ze graag uit. Ook via workshops.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten