In de agenda stond dat ik vandaag verse croissantjes. etc. in België zou gaan halen, maar na het checken van de weers- en verkeersverwachtingen besloot ik dat er maar een weg beschikbaar bleef. Noord-Oost. Die naar Laren en inderdaad : als je om 9.00 uur van huis gaat is autorijden ( eindelijk ) weer een plezier. Ook plezierig was de prima parkeerplek bij het Singer Museum aantrof.
Binnenkomen verliep echter moeizamer. Ik werd weer voor de ingang aangeklampt door een student die mij probeerde te overtuigen bij de Vriendenloterij te komen. Het was echter geen vriend, onbetrouwbaar ook: hij deed het voorkomen dat hij mij iets wilde geven ( wat ik al heb ), maar wilde eigenlijk iets van mij hebben ( mijn persoonsgegevens ).
Het kleffe gevoel hierover verdween pas toen ik binnen mijn handen op het toilet had gewassen. Een ervaring op zich.
Eindelijk kon ik gaan doen waar ik voor gekomen was: de expositie MY WORLD. Een tentoonstelling samengesteld van werken uit Nederlandse particuliere kunstcollecties. Het leverde een wereldreis op door 7 zalen vol hedendaagse kunst van topkwaliteit. o.a. Kiefer ,Dumas, Ai Wei Wei, Kusama, Muholi.
En ja, dan kom je in aanraking met zoiets ! De blauwe denker van Rodin denkt er het zijne van. Zo is er ook een bord waar het krijtjes regent, of een lamahond op kippenpoten, die net een ei heeft gelegd.
Het is allemaal wat bizar. Elke zaal heeft een ander thema, zodat je je nooit hoeft te vervelen. Zo waren er ook vriendelijke stokken of speren. Verre van modern omdat Yvon die al in 1988 maakte. Of had een verzamelaar ze van Yvon gekocht en in zijn kluis bewaard. Ik zal het haar vragen.
Op de een of andere manier boeide het meeste werk niet. Was ik hiervoor naar Laren gereisd ? ( mijn verse croissants opgegeven ? ). Of misschien moest het hoogtepunt nog komen. Ineens ving ik er een glimp van op: de Beeldentuin in herfstwaas. Hoe kwam ik daar ?
Ik zette mijn zalenreis voort. Ik ontmoette een volstrekt zinloos en niet te duiden wandtapijt, een soort stofzuiger die dat niet is en een collectie gekleurde potten. het zal allemaal wel.
Wat mij wel aansprak is een doek in de zaal met het thema ruimte. Een kijkje in een gouden kosmos gemaakt van goudgekleurd papier dat door de perfortator gegaan is, maar op een afstand zie je alleen maar glinsterend goud.
Museum Singer is vooral bekend door het vele werk van rond 1900. Pointillisme, fauvisme, vroeg expressionisme. Toorop, Doesburg, Gestel, etc. Ik vond het aardig ook daar even kennis van te nemen, maar besloot al snel te gaan vragen waar ik de tuin in kon.
Bij dit laatste schilderij bleef ik wat langer staan en ik keeg zin om te zwemmen temidden van al die mooie kleuren. En dan die goudomrande lijst. Dit schilderij moest wel uit de hemel komen.
En dan is het zover : er zwaait een deur voor mij open en ik sta buiten. In de zachte herfstzon, tussen de planten die eruit zien of ze net gedouched hebben ( dat klopt overigens: er kwamen wel wat buien langs ). Ik duik eerst even de kas in ( foto helemaal boven ) en daarna ga ik rond en geniet.
In vind een droge stoel midden in de tuin en koester mezelf in de zon, totdat de volgende regenbui mij onder de luifel jaagt. Na 3 keer is het genoeg. Ik loop nog even naar de uitgebreide winkel waar je Singer Mosterd kunt kopen en posters. Die mosterd had ook wel in zaal 1 mogen staan bij de papierversnipperaar.
Het Singer Museum. Ik was er nog nooit geweest en dus leuk om een keer ervaren te hebben. Dat vond mijn Museumkaart ook. Tijd voor de lunch en de reis terug.
Laren, 13 oktober 2024
Geen opmerkingen:
Een reactie posten