18 september 2023:
Het nieuwe schrijfseizoen is weer begonnen. Samen met Janneke ( initiator ), Marjanne en Theo komen we samen in café Hoek. Janneke heeft een paar opdrachten voorbereid, waaraan wij ons graag overgeven.
Thema: Werk.
Vrijwilligerswerk.
Regelmatig stel ik mij beschikbaar als representant bij systeem- bedrijf- en familieopstellingen.Ik doe dat Pro Deo, voor God. Dit laatste realiseer ik me nu pas. Hiermee verlaat ik het "verdienmodel" en sta anderen bij om levens / familieproblematiek in het licht te plaatsen. Dit leidt veelal tot verheldering van de situatie en bewustwording van mogelijke verandering. Er gaat iets stromen. Op intuïtieve wijze verschijnt de problematiek in beeld.
Naast zinvol, vind ik deze processen ook boeiend. Representaties van partner, vader, grootvader, ja zelfs oervader komen regelmatig voorbij.Als ik dan gevraagd wordt een jonge vrouw te representeren en zij herkent zichzelf in mij, dan vind ik dat bijzonder en ook weer niet. De mooiste uitdaging vind ik echter liggen in het vertegenwoordigen van meer abstracte grootheden als "het geheim" , "de hulpbron" of "de liefde" ( een fijne om te doen) . Dat appelleert nog breder aan mijn invoeling- en associatievermogen. Het beste in mij - zo niet al aanwezig - komt boven.
Als het de "opsteller" lukt de reis te voltooien ( open hart naar zichzelf en de anderen - de liefde gaat stromen ) is dat mooi om te zien en mee te ervaren. Daarna stopt de representatie en keert ieder terug naar zichzelf. Meestal echter wordt er een deel van het traject afgelegd. Die opsteller, of liever het systeem van de opsteller vraagt van binnen uit om pauze en verwerking. En ook een mooie aanvulling: helpen bij het harmoniseren van andermans familie geeft ook harmonisatie in de eigen familie ( van binnen en buiten ).
Woordgedicht "verticaal": verwondering:
vreedzaam
existeren
raakt
werkelijk
ook
nieuwe
dagelijkse
en
rechtstreekse
interesses
naar
gelukservaring.
Een wat beladen term. Het klinkt alsof God even met een sabbatical is en ik belangeloos een heel klein stukje van zijn of haar werk doe: iemand of iets vanuit de schaduw naar het licht brengen, zodat beiden naast elkaar kunnen en mogen bestaan. Helemaal belangeloos zal dit overigens niet zijn. Het heeft te maken met zingeving en zingeving heeft zin, voelt goed. Ik doe iets voor de ander en beleef daarin ook mijn kwaliteiten en mogelijkheden die bij dit werk passen.
De volgende opdracht vindt haar oorsprong in "de vertelboom".
Ons wordt gevraagd een willekeurige detailfoto te maken en daarin 2 zinnen te vinden die aanspreken. En daarmee schrijven.
Ik kom uit bij 3 zinnen: Heb ik mijn ziel gevoeld ? Ik vond hier mijn vreugde. Heb ik de stilte gehoord ?
Heb ik de stilte gehoord ? Ja, ik heb de stilte gehoord en wilde er onmiddellijk klank aan geven. Gek toch ? Er is stilte en er is klank. Ze lijken dan naadloos bij elkaar te passen.
In stilte zit ruimte, veel ruimte. Ruimte om niet of wel te vullen. In het laatste geval krijgt stilte er een dimensie bij. Klinken als de stilte vind ik een mooie opgave. Dit vraagt om invoelen, afstemmen, overgave aan. Ik zing dan wat er gezongen wil worden. Sterker nog : ik word gezongen. Mijn hart opent zich in mijn ziel. Wie daar getuige van is ( de ander of ik zelf ) kan dan terecht zeggen: Heb je de stilte gehoord ?
Henk, Rotterdam , september 2023..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten