Mette's Vijfdaagse.

Mette's Vijfdaagse. 

Heerlijk, nu was ik aan de beurt om naar Bergen op Zoom te gaan om bij oma te logeren. Ik was heel benieuwd wat we nu allemaal zouden gaan doen en dat was heel veel en van alles wat.

Omdat we thuis geen zee hebben wilde ik daar het eerst in. Er was een klein strandje zonder zand, maar wel met heel koel water.

 Helemaal afgekoeld gingen we naar de Markiezenhof waar we een roofvogelshow bezochten. Dat was leuk en spannend.

 En omdat ik dapper en nieuwsgierig ben, vroeg ik aan de vogelmeneer of ik ook mee mocht doen. En dat mocht en zo stond ik even later met een heel mooie valk op mijn arm. Wij konden het samen goed vinden en vlogen allebei niet weg.

 Omdat het maar zo warm bleef ging ik op bezoek bij de buurvrouw van Inge. Die had een zwembad in de tuin en nadat ik haar flink had natgespoten mocht ik daar in.

 Op de warmste uurtjes ging ik naar binnen om aan mijn loopbaan als schilderes te werken. Ik schilder heel gevoelsmatig wat er zoal in mij opkomt en kies de kleuren die bij mij passen. Heel fijn om te doen.

 Later heb ik ook nog een expositie gehouden die door Inge en Henk druk bezocht werd.

Al mijn kleuren kwam ik ook tegen op de minigolfbaan. Dat was even een handigheidje. Al snel rolde het balletje precies waar ik het wilde hebben. Heel belangrijk, zo hoorde ik van oma, is dat je stevig staat bij de afslag. En je knieën heel losjes.

Ik had Henk een heel leuk kaartje gestuurd, waarin ik vroeg of hij ook kwam. Dat werd een succes, want op woensdagmorgen stond hij opeens voor de deur met een Crokyglas.
Gezellig.

Inge kan heel goed verhalen vertellen en Henk kan van alles verzinnen. Geef hem iets in zijn hand en je maakt een reis met je zwembroek in een koffer aan boord van een vliegtuig, terwijl een surfer.......enzovoorts.

Na de lunch gingen we naar de Gevangenenpoort. Daar was ik heel nieuwsgierig naar. Bij het oversteken hield ik oma goed vast, want zij wil nog wel eens onverwacht van richting veranderen bij het oversteken.
Dit keer ging alles goed. Knap van mij.

Die poort zag er ongezellig en gevaarlijk uit. Net of we de mond van een grote reus binnen stapten.

Binnen werden we welkom geheten door een vriendelijke, mooi opgemaakte dame met een heel zware stem. Paste hier wel.

Zij vertelde mij waar ik hier in bad kon ( een gootsteen ) en dat de gevangenen hier water en brood te eten kregen.

Oma vond al die persoonlijke rondleiding voor mij heel prachtig. Bovendien had zij eindelijk een lamp ontdekt voor boven de nieuwe tafel.

 De dame nam ons mee naar boven. Daar mocht ik een masker op doen. Dat werd gebruikt als een gevangene niet goed luisterde.

Omdat ik wel luisterde mocht ik het ook weer af doen. Heel fijn.

Ook mocht ik met een kruisboog schieten. Dat was heel spannend in het begin, zoals je kunt zien.

Maar al snel wende ik eraan en kon ik het ook met mijn ogen dicht.

 Onderweg kwamen we een bordje tegen waar de gevangenen konden zien hoe ze moesten vluchten. Grappig toch !

We zouden vandaag ook regendruppels gaan vangen ( heel zeldzaam in deze tijd ), maar omdat er geen regen was verzonnen we iets anders: ijsbergen zoeken.

Nou dat lukte al heel snel. Bij Henk lag er zelfs verse sneeuw op.

Ik had mokka, Inge framboos en Henk ( die eigenlijk helemaal niet van ijs met slagroom houdt ) mango en hazelnoot. Op een bankje om de hoek lieten wij zien hoe het komt dat het poolijs steeds minder wordt.

In dit geval was het puur genieten.

Daarna gingen we naar de Albert Heijn voor salades en ovenfrietjes. Ik mocht mayonaisedrolletjes op de borden maken. Helaas zijn daar geen foto's van.

Na het eten las ik nog een tijdje uit de werken van Suske en Wiske. En dat zijn er heel veel.

Het was weer leuk en gezellig geweest.

Nog een nachtje slapen en dan naar huis.

Mette augustus 2018.