Waaieren.
Ik had ze al een tijd in huis: waaierpenselen. Vorig jaar gekocht bij de Lidl omdat ze er leuk uit zagen en goedkoop waren. En ze stonden mooi tussen de meer doorleefde varkensharige collega's.
Tot ik kort geleden op een moment van "ik weet het even niet" ermee aan de slag ging.
Verwonderd was ik over het resultaat. Wat tot dan penselen waren waarmee je mogelijk leuk kon aaien of kietelen werden plotseling mogelijkheden tot een nieuwe verftechniek.
Voorzichtig beginnend kleur over kleur ontstond het plezier. Op een zeker moment was ik blij om thuis te komen, want dan kon ik weer.......
En omdat ik iets wat mij blij maakt graag wil delen stelde ik 3 goede vriendinnen voor dit tesamen te doen en om het wat status te geven: grootmeester Monet zou onze inspiratiebron zijn ( voor wie dat wilde, immers niets is fijner als vrij waaieren.
En zo verzamelden wij ons in mijn huiskameratelier. Eugenie hard voor het "inlopen" een heerlijke chocoladetaart gebakken met een peer als toevoeging. Malke had allerlei hartige hapjes meegenomen, die ongezien de ijskast in moesten. Zij zou daar later een zogenaamde "smulmandala" van maken.
Ja eten en Boeddhisme gaan heel goed samen. De krokante kuipjes konden wel in de keuken blijven.
Yvon had een verrukkelijke witte wijn uitgezocht en ik zorgde voor Sencha en Nespresso.
Er was ook een kleine bloemenhulde voor het banen van het te waaieren pad van vandaag.
We hadden allemaal goed naar Monet gekeken. Sommigen waren zelfs in zijn tuin geweest en er was een informatief boekje over zijn werk. Het ging - ja dat durven wij - er niet om Monet na ta schilderen, maar te werken in de sfeer van Monet, dan wel het impressionisme.
Wordt vervolgd, met foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten