Terwijl ik nog wat liep na te soezen van mijn ervaringen bij Poezenliefde ( Kat klinkt zo hard ), belandde ik in de bovenzaal van de Kunsthal, waar opzwepende muziek en een krachtige posterwand mij vertelden: hier komt iets van binnen naar buiten.
Nieuwsgierig liep ik door en belandde in een grote donkere ruimte, waar op allerlei schermen levensgrote dansers en danseressen bezig waren het beste uit zichzelf naar boven te halen.
Gefascineerd door een danseres in het bijzonder zocht een bankje op en liet haar gedurende enige tijd voor mij dansen.
Wat een dynamiek, wat een schoonheid. Ik kreeg er energie van, maar ja om mee te doen was toch te weinig ruimte tussen de schermen.
Die Conny kreeg haar groep wel in beweging.
Iets verderop belandde ik een een soort theater, waar een dame aan tafel gezeten nadacht over haar verloofde ( een boom van een vent ) die er niet ( echt ) meer was.
Op een gegeven moment ( er was veel geduld bij nodig ) kwam zij naar beneden om bij haar geliefde op bed plaats te nemen. Ook daar nam zij ruim de tijd voor.
En daar ik niet wilde wachten tot er weer groene blaadjes aan de boom zouden komen, begaf ik mij naar elders, waar in een maquette andere variaties te zien waren.
Neen ik ging liever verder langs de expositie over Prince, die op dat moment een concert gaf in een andere zaal. Ik bofte. Ik stond helemaal vooraan. Meteen achter de dranghekken.
Heel even maar.
Het was weer mooi geweest voor vandaag. Buiten was ook veel te doen en te zien.
Nou ja, te zien......het regende nog steeds.
Hondenweer !
Miauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten