Via de site van "lootjestrekken" werden alle Sinten uit het oosten en het westen uitgenodigd voor de jaarlijkse bijeenkomst in Huissen. Precies op de plek waar ooit de Romeinse tribunen met vreugde werden ingehaald door de lokale bevolking van Noviomagus en omstreken.
Sommigen beweren zelfs dat hier de eerste "Arnhemse meisjes" het levenslicht zagen.
Maar ter zake.............
In de hal van onze plek van samenkomst waren zoveel schoentjes neergezet dat de Pieten er even wanhopig van werden. Maar de wijze Sint besloot het deze keer niet allemaal in de schoen te doen, maar in de schuur. En zo geschiedde.
We waren net allemaal even tot rust gekomen van alle opwinding vooraf, toen er plotseling heel hard op de glazen pui werd gebonkt. Ik zag nog net een witte baard wegduiken. Wij veerden allemaal overeind en begonnen spontaan te zingen "Hoort wie klopt daar kinderen" .
Heel verrassend, want wij hadden verwacht dat de stoomboot met pakjes gewoon voor de deur zou zijn aangemeerd. Ja Sint heeft altijd weer verrassingen.
Heel verrassend, want wij hadden verwacht dat de stoomboot met pakjes gewoon voor de deur zou zijn aangemeerd. Ja Sint heeft altijd weer verrassingen.
Maar goed, al snel lag de kamer vol met pakjes en keken wij vol verwachting welke van onze verlangens deze keer gehonoreerd zou worden.
De jongste van ons allemaal mocht als eerste iets uitpakken en dat werd een fantastisch skatebord. Daarop leren staan was van later zorg, want zitten deed het ook goed.
Zeker samen met een eerder gevonden speedvarken. De kamer werd een racebaan, yeah !
Zeker samen met een eerder gevonden speedvarken. De kamer werd een racebaan, yeah !
Wie wat groter was kreeg pas een pakje als het bijbehorende gedicht werd voorgelezen en dat ging heel goed. Het is niet gemakkeljk rustig te lezen als je eigenlijk gelijk wilt uitpakken. Toch ?
Soms moest er eerst een puzzel opgelost worden om verder te kunnen
Sommige kinderen waren als zij hun geschenk hadden gekregen- zoals deze toffe springbal- niet te stoppen. Het moest meteen uitgeprobeerd worden. Dat was heel spannend om te zien, maar als je je voeten goed tegen de bal aanklemde kon er weinig fout gaan.
En toen brak het moment aan dat wij allen een mijter kregen om op te zetten - nou ja een hoedje van papier dan - maar wel vrolijk. Zo vrolijk dat wij uit dankbaarheid het mooie lied "1,2,3,4 hoedje van hoedje van...papier. 9 stemmig nog wel. The Voice of Huissen, maar dan veeeeel mooier.
Sommigen geschenken waren heel praktisch en gezondheidsbevorderend, zoals deze mooi verpakte joggingbroek.
Intussen waren de kinderen al heerlijk afgeleid door al het nieuwe wat de kamer vulde en was het voor de groteren wat moeilijker om ook voor hun gedicht ruimte te vinden.
Het mooiste, grootste en langste gedicht werd vrijwel volledig uit het hoofd geciteerd.
Een kunstwerk op zich.
Ja er gebeurden op deze bijzondere avond weer wonderlijke dingen, zoals het "leuning lopen voor varkens"......nog nooit eerder gezien......
het snel en moeiteloos in elkaar zetten van de robot.....
Het elkaar liefdevol fotograferen bij het uitpakken van de liefste wens........
Of het voorlezen van het kortste gedicht.......
Ja het was allemaal heel leuk en mooi en gezellig en al snel kwam het eind van de pakjesavond in zicht......
Maar toen was het tjd om te verzamelen in de keuken en te genieten van de warme soep met toebehoren. Dat was zo heerlijk dat zelfs het paard ervan mee wilde eten. En zo geschiedde.....
Ja het was weer mooi geweest.
Nu nog een kort verhaaltje of reisje en dan naar bed.
Dank u Sinterklaasje en tot een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten