Na het crashen van mijn oude computer naderde ik het punt dat ik weer kon gaan schrijven.
Vandaag is het zo ver.........
Beginnend bij vorige week zondag. Na een stevige fietstocht rond de Zevenhuizerplas waar "ijzeren mannen" met hun krachtmeting bezig waren - kwam mijn goede buur met het voorstel de natuur in te trekken.
En zo belandden we bij "de Dames" op landgoed De Olifant, waar je ook een huisje kunt huren. Na een korte wandeling van parkeerterrein naar terras ontdekten wij een tafel die voor ons gereserveerd leek.
Na wat opstartproblemen bij het mannelijk personeel, bracht een dame ons verfrissend bier en koele droge witte wijn, die zeker geen Chardonnay was.
En daar bij het gebruik van alcohol op zo'n warme zachte zomernamiddag al snel een gevoel van leegte kan ontstaan, bestelde E. een setje culinair.
Al dit zinnelijk genot werd gadegeslagen door 2 enigszins transparante maar broodmagere dames die met hun boot boven op de dijk terecht waren gekomen.
Hoe anders was de dame op het tafeltje naast ons. Het riep herinneringen op aan de jaren dat ik met leerlingen in de bovenbouw "tastvormen" ging maken. Zelden aan 16/17- jarigen zo'n aansprekende opdracht kunnen verstrekken.
Op een moment van flinke lokale verzadiging en een - we gaan nog niet naar huis gevoel - besloten we de rivier naar links te volgen. Na wat oriënterend ronddolen kwamen we bij het Reeuwijkse Hout.
Ook daar was de zomer nog in volle gang en na een bezoekje aan de kooikarpers belandden we op weer een ideale plek op het terras.
De stevige autorit - meegaand met de stroom - had ons hongerig gemaakt.
De saté Reeuwijkse Hout was bijzonder mooi om te zien en om te eten.
Langzaam aan viel de avond. Veel bezoekers gingen huiswaarts. En terwijl het personeel aan de opruim begon, voelden wij ons als aan een baai in een mediterraan land.
In het donker keerden wij terug.
Nagenietend van deze onverwachte vakantie in Reeuwijk aan Zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten