maandag 7 juli 2014

Een oase van rust en bloemen.

Vorige week maandagavond ben ik op uitnodiging van H. en L. naar hun fraaie volkstuin op de Zestienhovensekade geweest.
 Een gelukje was de plotselinge verbetering van het weer, zodat we buiten konden eten temidden van een groene en stille omgeving.

 
L. had een voortreffelijke andijvie- aardappelstamppot gemaakt met blauwe kaas en cashewnoten. Daaromheen zwom een zachtrose zalmpje.
 
Na de koffie wilde ik wel eens kennismaken met de veelheid van bloemen en groenten die zij daar geplant had. Ja, L. heeft groene vingers.
Zo kwamen wij eerst bij de Coreopsis verticilatta, die heftig geel stond te zijn.
 

Zij spreekt een behoorlijk mondje latijn. Gelukkig kreeg ik er ook een Nederlandse benaming bij, zoals bij het hieronder getoonde bijenvoer.
Het was een druk gezoem rond deze plant.
 
 
Brandende liefde  ( Lychnis Coronaria ) werd het volgende station.
 
 
Iets verderop de 1-jarige Goudsbloem. Met een actueel kleurtje.
 

Meer Braziliaans ging het toe in het Helenium-bed.

 
De lathyrus stond in volle bloei.

 
Maar de echte show werd gestolen door de kleurrijke oosterse papavers.


 
Tussen de bloembedden in - L. vertelde mij dat het belangrijk is te letten op welke planten je naast elkaar laat wonen - verschillende groenten,
waaronder de rode kool.

 
Qua kleur mooi passend bij de Veronica Spicata, ook wel ereprijs genoemd.


 En na het verkennen van de tuinbonen in ontwikkeling werd het tijd voor rode wijn en veelkleurige verhalen.
 
 
Ja, het is goed toeven in deze niet alleen groene idylle.
En vergiste ik me of hoorde ik daar Platycodon ?
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten