Anselm Kiefer.......Bilderstreit.
Wat een diversiteit, wat een tomeloze energie en moed. Van monumentale werken als verwerking van het Duitse verleden tot recente werken die reflecteren op kosmos en spiritualiteit. Mythe, historie, poëzie en filosofie ineen geweven. Lood, goud, graan en tal van andere materialen....een bijna onwerelds geheel.
Vandaag was het opnieuw een natte dag en daardoor ook een mooi moment om Museum Voorlinden in Wassenaar te gaan bezoeken. En eenmaal op de parkeerplaats aangekomen: ik was niet de enige met deze gedachte. Wel bleef iedereen in de auto wachten tot de zoveelste wolkbreuk gepasseerd was. Immers het museum ligt op enige loopafstand.
Ik was gelukkig vroeg ( 11.00 uur ) en zelfs toen stond er al een lange rij bij de kassa's. Dankzij mijn online reservering kon ik soepel doorlopen en nog snel een gaderobekastje veroveren ( rond 12.00 uur waren die goud waard ). Ik was er klaar voor.........
De eerste binnenkomst bij Kiefer was indrukwekkend: stapelingen van zware loden platen, een enorm schilderij van een gebouw in verval. Letterlijk en figuurlijk zware beelden.
Iets verder belandde ik in een korenveld. In de zaal.....
Ja met graan en het oogsten van graan heeft Kiefer wel het een en ander. Soms op het macabere af.
Ook indrukwekkend zijn de doeken door hun materiaalgebruik. Groot, grof, een echt materiewerk. De korenschoven zijn op het doek belandt. De gouden kleur van het graan geeft het geheel glans. Met deze werkwijze ( meer de metselaar dan de schilder ) voel ik me sterk verbonden.
Die verbinding ervaar ik ook bij het onderstaande werk. Ooit maakte ik een soortgelijk verwerkingsschilderij bij het overlijden van een dierbare.
Ervaringen beeldend vorm te geven zie ik ook terug in zijn "dagboeken". En dat zijn er heel veel. De bladen bestaan uit platen triplex die beschilderd zijn. Ze staan in vele vitrines en geven een indrukwekkende uitstraling van Kiefers creativiteit.
Anselm heeft ook iets met fietsen. Hij verzamelde talloze oude fietsen ( uit de Tweede Wereldoorlog ? ) en doet daar van alles mee. Plaatst ze in een schilderij, brengt extra accessoires aan ( vleugels ) of test de belastbaarheid.
Verderop wandelen we een winters landschap binnen, dat bij mij onmiddellijk associaties oproept met de recent bekeken HBO-serie Game of Thrones. Dit is de wereld van het Noorden. Achter de Muur bij de Wildlingen.
Het is een collage van schilderijen en objecten die zijn samengevoegd tot deze kille en unheimische wereld.
Kiefer gebruikt dikwijls vuur in zijn werk. Om dingen te vernietigen ( waardoor een nieuw beeld ontstaat ) of om materiaal te kunnen plooien.
Dikwijls op een wat overdonderd formaat. Zo ook zijn houtsneden.
Na al dit indrukwekkende en ook veelal sombere werk was het leuk om nog even naar een paar highlights van Voorlinden te gaan, zoals het zwembad van Leandro Ehrlich. Altijd een bron van plezier en verwondering.
En het van grote platen corten staal gemaakte "doolhof"van Richard Senna.
Of het wachten bij de kleine liftdeurtjes, wat altijd blijft fascineren al gaat er nooit iemand of iets in of uit. Dat op zich zou wel leuk zijn natuurlijk. Of kijken of er echt iemand in de klok zit die de tijd bijhoudt.
Ach, er viel nog zo veel te zien. Maar intussen was het zo ongelofelijk druk aan het worden dat er meer mensen dan kunsten in beeld kwamen. Wel liep ik nog even langs de fraaie museumwinkel waar de commercie voluit beleefd kon worden m.b.t. hebbedingetjes. Veel van de aanwezige kinderen hadden dat ook ontdekt en daar moest aan voldaan worden.
Wassenaar, Rotterdam, 4 januari 2024.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten