De Keukenhof Experience.

Het was een onverwachte uitnodiging van vriend en beeldhouwer Karel. Of ik er wat voor voelde om als KunstVIP mee te gaan naar de Keukenhof.

De directie had deze dag alle exposerende kunstenaars uitgenodigd voor een lunch en een gezellig bijpraten en ook......kijken naar nog meer mogelijkheden voor de toekomst.

Na een voorspoedige reis naar Lisse werd al snel zichtbaar dat wij niet de enigen waren. Vele rijen bussen en personenauto’s werden door jonge stewards in goede banen geleid.

De VIPstatus van Karel deed wonderen. We konden apart en ook dichtbij parkeren en kregen onze toegangspassen zeer soepel via de informatiebalie. Onze tour kon beginnen.

Een grote bolfontein ( die voor het seizoen nog grondig schoon was gewaakt ) verwelkomde ons met een uitreikend gebaar.

We besloten eerst wat van het terrein te verkennen en tegelijk de beelden van Karel te bezoeken die op een mooie locatie aan weerszijden van een opgeworpen duinlandschap stralend wit stonden te zijn. 

De beelden boden ook een mogelijkheid om kijkend door een opening gefotografeerd te worden en zo deel te zijn van het kunstwerk zelf.

Het waren veel mensen op de been die zich echter wel binnen de structuur van de paden verplaatsten, al kijkend en fotograferend). Opvallend hoeveel Chinees er te horen en te zien was. En allemaal vol vriendelijkheid, verwondering en selfi-stick.

In onwetendheid van wat er allemaal nog komen ging fotografeerde ook ik erop los, totdat het lunchtijd was in het Julianapaviljoen. 

En terwijl ik onderweg nog even wat prachtige Nijntjes vastlegde, een roze scooter bereed en een goed gesprek met de kaasmeisjes uit Gouda voerde, bereikten we het paviljoen. 

De lunchruimte was wat verborgen opgesteld om niet direct honderden hongerige passanten aan te trekken. Die konden naar het terras ernaast.

Het was er licht, ruim en aan de wanden waren prachtige foto’s van tulpen. We werden welkom geheten door enkele mensen uit de leiding van de Keukenhof, de directeur, het hoofd tuinen en het hoofd kunst. De rest van het gezelschap bestond uit exposerende kunstenaars en genodigden. De videobeamer toonde hoe al de beelden zich gemengd hadden tussen de gazons en bloemen.

En terwijl wij ons de lunch goed lieten smaken boog de directeur zijn  geplande formele toespraak moeiteloos om naar een meer informele toelichting over dit totaalgebeuren.

Zo hoorden we dat de Keukenhof ( een grote goed bekend staande naam in binnen – en buitenland ) slechts twee maanden per jaar open is. De rest van het jaar wordt gebruikt om het volgende seizoen nog fraaier te kunnen presenteren.

Extra was deze keer het thema “17^de eeuw” en er was een dag voor de Romantische muziek gepland ( violen tussen de tulpen, kwam zo in mij op ). Men stond open voor nieuwe ideeën die binnen dit concept konden passen en de schoonheid- en harmoniebeleving konden gaan versterken.
Ook voor kinderen viel er veel te genieten, zoals in galop rondgedragen worden door Alkmaarse kaasdragers.

Daarna werd het tijd voor onze kleurbeleving en dan met name in de grote comfortabele kassen waar een zee van prachtige tulpen ons tegemoet straalde. Een lust voor het oog en een lust voor de fotograaf.

En wat een prachtige plek om iemand te ontmoeten om samen in een zich openende bloem te kijken en dan………….

Kortom ook heel romantisch daar in Lisse.

Aan die romantiek werd ook veel aandacht geschonken in de orchideeënhal waar prachtige mode designs werden aangekleed met bloemen. 

Ook voor de kleine beurs waren er leuke mogelijkheden.

En na het genieten van een heerlijk eigengemaakt Keukenhofs roomijsje gingen we weer terug naar Rotterdam en Capelle.

Wat mij vooral bijbleef was de verwondering over hoe zoveel mensen  uit zoveel landen en culturen in grote harmonie en genoeglijkheid samen kunnen zijn in deze setting.  ( iets dat buiten de Keukenhof veel minder voorkomt ). 

Op dinsdagavond legde ik deze vraag voor aan een groep filosofen in het filosofisch café. Schoonheid, structuur, ruimte, natuur, kleur en verwondering.

Rudolf Steiner zei het al: Dat is helend. 
Keukenhof ( en Karel ) dankjewel.

Henk, 2 april 2016.