Wo viel Licht ist, ist starker Schatten ( verwijst naar Goethe, de schrijver, dichter 1749 - 1832 ).
Met deze boodschap stuurt Janneke mij het schrijversbos in en terwijl ik begin valt mijn oog op 3 gouden eieren op een afbeelding op mijn schrijfmap. 3 gouden eieren ? Ga ik ze tegenkomen ?
We zijn vanavond met 6 opstellingscoaches bijeen om te werken met het thema : Rouw. Dat klinkt wat somber en donker. Anderzijds kan er dan ook licht bij komen. Om wat fysieke context te hebben wordt ons gevraagd ergens in de ruimte een fysieke uiting van rouw uit te dragen. Ik begeef mij naar de hoek met heel veel papier dat gescheurd, dan wel verscheurd mag worden. "Ik verscheurde je foto, heb je brieven verbrand"........komt in mij op. Dat laatste is vanavond niet de bedoeling.
Op sommige vellen papier zijn wat rudimentaire kindertekeningen zichtbaar, gemaakt tijdens de kinderopvang die hier op een ander moment plaatsvindt. Mijn oog valt op een spontaan en daardoor wat chaotisch getekende poes. Ik heb met het dier te doen en scheur er omheen. Ik neem de tekening mee terug naar de kring en krijg allerlei flashbacks aan Droppie, de poes die ik kreeg toen ik 7 jaar was en met een zonnesteek en verbranding in bed lag. De dermatologen in het heden varen wel bij zoiets. Er werd gewoon niet of verkeerd gesmeerd, maar dat ter zijde.
Het was een grote troost en dat mijn handjes onder de krabbeltjes kwamen nam ik voor lief. Ik had er een broertje, dan wel zusje, dan wel iets om van te houden gekregen. Drie gouden eieren, zal ik maar zeggen. Helaas liep dit sprookje niet goed af. Men vertelde mij dat de "operatie" niet goed geweest was, waardoor hij wild werd en agressief. Dat kostte mijn moeder haar nylons en maakte mijn vader tot het tegenovergestelde van een poezenfluisteraar. Met angst in mijn hart volgde ik de ontwikkelingen die uiteindelijk tot de dood van mijn broertje, mijn zusje en mijn kinderhartje leidde. Ik kon het nog voelen.
Inmiddels heeft poes een mooi plekje in wat ik zie als de poezenhemel. Met dank aan de maker van de tekening die wat in het donker zat in het licht bracht.
Boomgedicht:
poes
mijn poes
hand in poot
vol van verlangen
als kind
broertje
zusje
hartje
6 januari 2025: een nieuw schrijfcafé en een nieuwe geboorte van verhalen.
Iets om naar uit te kijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten