artohotze: Kerstviering Rootskoor Rotterdam.

Op donderdag 19 december kwam het RootskoorRotterdam voor het laatst bijeen in 2024. En zoals gebruikelijk werd die avond begonnen met een uitvoering van Heel Roots Bakt. Marjolein, Peter en Arie hadden de barruimte omgetoverd in een "Kerststal" en daar konden alle culinaire vondsten worden uitgestald. Boven de deur was te zien dat het hier om een 6 sterrenrestaurant ging.

Daarna werd het tijd om ons Kerstrepertoire te gaan zingen. Maar eerst deden wij onder aanvoering van Herbert onze Kerstyoga en dansten we feestelijk in het rond op Kool And The Gang, een ander succsvol koor.

Eerst werden bij de sopranen en de alten de puntjes nog even op de ï gezet, altijd mooi om te zien en te horen. Daarna was het tijd voor het invliegen van de engel Gabriël, aankondiger van een bijzondere geboorte, die wij bezongen in Puer Natus. Tussendoor een Tibie Poem. Herbert had echter ook een verrassing: voor het eerst sinds de 13de eeuw werd het Ave Verum Corpus aan het Kerstrepertoire toegevoegd. Dat werd dus flink oefenen en het klonk uiteindelijk zo:

Een traditionel uit de Oekraïne Nova Radist Strala was born in the Light of the World en opgewekt door onze eigen zang brachten we Conventry Girls Lully Lullay. Helaas werd Maria in het Dornwald vergeten en bleef onduidelijk waar de herdertjes deze nacht zouden gaan overnachten. Ook miste ik Strälende Juul, omdat ik dan gelijk meisjes met kaarsjes op hun hoofd zie lopen. En dat vind ik gewoon mooi. Tsja, het is ook wel een groot aanbod in deze tijd.

Wel was er taart in de pauze, verzorgt door het Jolanda Quartet ( naar horen zeggen ). En dat werd een happening, het zingen maakte plaats voor likkebaarden en aanwijzen welk stukje het lekkerst zou zijn. Leuk ook dat wij erop stonden in onze Zomeravondboot.

Er is zelfs een opname van.

Van de boot bleven op het einde wat wrakstukjes over.

En toen werd het wat verwarrend. De taart was namelijk bedoeld als toetje na de maaltijd, maar omdat deze nu in de pauze met verrukkelijke Glühwein ( bravo Marjolijn en Peter ) werd gepresenteerd , bleven de bedoelde pauzehapjes nog even in de vriezer. We zongen nog het een en ander en toen gingen we de kerk in om nog mooier te klinken.

Mooier kan toch niet dachten Sandra en Bert en gingen huiswaarts net als andere onwetenden, die direct na het zingen de kerk uitgingen.

Maar binnen presenteerde Marjolein haar niet te overrtreffen gevulde eitjes in de vorm van sparreboompjes. Een lekkernij van de eerste orde. Had zij maar wat eerder HoHoHo tegen de niet zo slimme weglopers gezegd.

Dat was wel een geluk voor diegenen die gebleven waren. Garnaaltjes met zeewier. Aart zag ineens allerlei hapjes die hij thuis nooit kreeg en hij vertelde er graag over. Met instemmend geknik van Olivier en Karel, voor wie dit ook ongekend was.