Step up to the Mic, jamsession.

 Via een briefing van De Buurvrouw in Schiebroek kwam ik vanmiddag in contact met het programma Jamsessies. Vandaag verzorgd en begeleid door Maaike Den Dunnen ( vocaliste ) en Maarten Meddens ( piano ). Ik had geen idee waar ik deze keer zou instappen en dan wordt het echt interessant. Fijn dat Marjanne en Hans ook ingeschreven hadden, ook voor de eerste keer. En wat leuk om na jaren Mirjam terug te zien. Hoe heerlijk om oude herinneringen aan het Rootskoor Rotterdam delen.

Er was al heel wat werk verzet, zoals een tiental microfoons voor de zang. Overal waren bandleden hun instrumenten aan het uitpakken. Alle ingrediénten voor een Big Band en wie weet een Big Bang.

Ik had mijn eigen microfoon voorzien van een rood hoesje daar ik het gewoon fijn vind heel dichtbij te zingen ( Kissing Up To The Mic ).

We hadden een huiswerk opdracht gekregen: All of Me van Frank Sinatra, e.a. en But Beautifull van Stan Getz, gezongen door o.a. Rosemary Clooney en Sinatra. Het eerste swingend, het tweede meer een verstilde ballad. Het werd uiteindelijk All of Me in al haar facetten. Maaike vertelde erover, liet allerlei "jazztechnische" termen en zangopties passeren en tussendoor gingen onze stemmen collectief los.

 

Zij wijdde ons met flipover, jazzy stem en instrumentale begeleiding in in de voor mij onbekende wereld van de diepere jazz afspraken en termen. Het was zoveel dat ik het mij niet helemaal lukte om het "All of Me " te laten worden, maar ik hield vertrouwen. Met mijn opnames kan ik thuis oefenen.

Je kon eindigen als Count Basie of klinken als John Coltrane, zolang je ook de struktuur in de gaten hield: intro, head, solo, solo, solo, head, count basie. Zo leerde ik van Maaike dat ik het lied in mijn hoofd mee moest blijven zingen tijdens de solo's, zodat ik op het juiste moment weer kon instappen.

En toen was het zover. De finale en helemaal in de juiste volgorde. En dat klonk zo.......

Na de workshop en de pauze werd het tijd voor de echte jamsessie. Er was een grote kopersectie die om de beurt soleerde, veel saxofoons, trombone en trompet. Gitaren, drums, bas, piano en keybord. En dat alles in een relaxte sfeer. Ik begreep dat het mogelijk was een verzoeknummer annex solo in te dienen. Een jonge zanger maakte daar graag gebruik van.

Plotseling riep de enthousiaste geluidstechnicus alle aanwezige stemmen op om ons nog een keer te bundelen tot een uitgebreid All of Me in in al haar variates, soms solo, soms als duo en veel samen. Het werd een zangfeest waar helaas geen beelden van zijn. Ik vond het gaaf. Een cadeautje. Het vroeg ook om meer ( een dame zette daarna Summertime in en ik kreeg daar ook gelijk zo'n zin in ).

Op 26 mei is de volgende ronde. Dan gaan we swingen. Ik ben er klaar voor. Immers It don't mean a thing if it ain't got that swing..... tuatuatua. Ik heb nu al de tingel in mijn finger and de tingel in mijn feet.

Rotterdam, 28 april 2024.