Gelaagdheid. Een schilder workshop.
Zaterdagmiddag was het weer zover : tijd om te schilderen en wat daar allemaal zo omheen gebeurt. Deze keer had ik gekozen voor het thema: gelaagde landschappen en dat viel in goede aarde. Maar eerst even bijpraten bij koffie, thee en een met veel liefde gemaakte boterkoekcitroenkoek. Een hele grote. Een waar we de volgende dag ook nog wat aan zouden hebben.
En dan aan de slag. Zoals gebruikelijk werkt iedereen van uit eigen inspiratie en dan zien we waar we belanden. In dit geval in Japan, waar een zich oprichtende Fujiyama het beeld bepaald en als het ware in dialoog gaat met de schilder. In het midden een inmiddels met water gevulde vulkaan.
Het tweede beeld brengt ons in een licht glooiend landschap met energieke kleuren, dat bewoond wordt door 4 bomen en een rivier.
Voor mijzelf was de start niet gemakkelijk. Er zaten steeds opduikende konijnen in mijn hoofd en ja, die willen dan gezien worden. En dat lukte.
Deze geboorte maakte het vervolg ook wat gemakkelijker. Ik kon hem de vraag stellen hoe zijn gelaagde landschap er uit zou zien. Met die instructies ging ik aan de slag.
Tussendoor had Malke weer een aantrekkelijke hapjes-mandala gemaakt ( ook hier met laagjes ), die er uit zag om op te eten met een witte rosé, die rosé smaakte. Jammie !
Terug naar de landschappen: een eerste vol van verwachting op wat er uit het bos zou kunnen komen.
En dan een plotselinge overgang met Costa Ricaanse allure. En tropisch oerwoud vol leven en kleur.
En hoe leuk: voordat wij begonnen had Eugenie voor ons al bloemen geplukt uit haar tropische thuis. Een mooi idee.
Henk, 3 juni 2023.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten