Schrijfcafé : de verandering.

 Uit het schrijfcafé: de verandering.

Marianca.

Ik werkte in 1970 aan de Minister Calsschool in de Alexanderpolder. Klas 4 en 5. In een jonge wijk met veel jonge mensen. En in een modern licht gebouw. In klas 1 was een nieuwe juf gekomen. Ik vond haar leuk. Ze had een vrolijk dansende staart en als zij lachte, pitjes in haar wangen. Ja ik ging met nog meer plezier naar school en de pauzes waren bonusmomenten. How lucky can I be ? Zij vond mij ook leuk en voor we het wisten stonden we op de Coolsingel te juichen voor Feyenoord dat ( al weer ) kampioen was geworden.

Marianca kwam uit Breda. Zij had een vader, een moeder en een bloedmooie zus, die verkering had met een commando van de Militaire Academie daar. Ooit kwam hij helemaal opgezwollen thuis na een 6 weeks verblijf in de wildernis. Gelukkig ging het over. In de Kerstvakantie gingen Marianca en ik naar Mallorca. Een appartementje. 

We hadden voor die tijd elkaars gevoelige plekjes al uitgebreid verkend ( meestal op haar kamers op de Essenburgsingel, maar ook – hoe spannend – in de huiskamer bij haar ouders die rustig in de tuin aan de thee zaten ). Tsja, en dan dat goddelijke rode mini flowerpowerjurkje ! Fijn stofje ook. En dan die heerlijke bruine benen. Wat was ze mooi ! Ik stelde mij dan ook altijd galant op en liet haar voor mij uit de trap bestijgen. Naar grote hoogte.

Aards was het af en toe ook. Zoals toen we op Mallorca wakker werden, er tussen ons een keuteltje was geboren. Na de verwondering kwam het onderzoek: hij was van haar. Een zij dus !  In 1973 moest ik noodgedwongen van haar afscheid nemen. Zij werd verliefd op Arie, de badmeester. Hopelijk heeft zij in zijn zwembad ook keutels  achter gelaten.

 

Rondeel:

Marianca kwam uit Breda

Met goddelijke bruine benen

goed zichtbaar

marianca kwam uit Breda

als zij de trap op liep

en ik haar liefdevol volgde

met goddelijke bruine benen

Marianca kwam uit Breda.

 

 Deel 2:

Van Bousson naar Creavak

Na 15 jaar cursussen in Moulin de Bousson in de Morvan, waar ik mij van alles bewust werd en het erg naar mijn zin had ( met dank aan Jacqueline,Ton en vele anderen ) werd het tijd voor iets anders. Ik had mij uitgebreid bevrijd van veel tegenkrachten en leerde er voluit te zingen, dansen, schilderen, acteren, beeldhouwen en schrijven. Kortom: na de donkere jaren 80 was mijn zon weer behoorlijk gaan schijnen.

Maar eerst een paar beelden:

Die verandering vond ik bij Creavak. De naam zegt het al : Creatieve Vakanties. Therese Steenbrink was de grote inspirator van een formule waarbij zorgeloos vakantie vieren via cursussen in schilderen, beeldhouwen, zingen, trekzak spelen gecombineerd werden met het verblijf op een Frans kasteel en waar gekookt werd door een externe club koks. Chateau le Noue de Coq heette het. Het had een giga terras, een grote vijver, een klein zwembad en een grote tuin.

Ik kwam er primair om te zingen. Toffe docenten en leuke mensen. Met elke avond zingen en eten rond de vuurpotten op het deels overdekte terras. We zongen samen, maar solo of als duo kon ook. Ik herinner mij hoe ik samen met een psycholoog stokpaarden had gemaakt voor de eindpresentatie ( de dolle avond ). 

 

Wij brachten al zingend en galopperend het lied Rhawhide tussen de schuifdeuren. Wij zelf en het publiek kwamen niet meer bij. Move those donkeys ?  Rawhide, hit them up, move them out !!!

In een latere periode deed ik mee aan het Talentenspel van Arnold Steenbrink. Geweldig om te doen. Ik ontmoette er Marleen met wie ik na de cursus nog een intens erotisch avontuur beleefde, zoals het proeven van eigengemaakte geitenkaasjes en wat er verder bij liefde komt kijken.

In het jaar erna ontmoette ik Agnes uit Antwerpen en Inge uit Steenbergen. Met beiden ontstond een langdurige vriendschapsrelatie. Creavak is nu niet meer. Therese is gestopt en daarmee de enige echte motor uit het motorblok. Het kasteel en de magie zijn verdwenen. De herinnering blijft. Ik zou er uren over kunnen schrijven en vertellen.

Haiku:

geleefd achter muur

opeens in beweging gaan

de muur is niet meer.

Haiku:

Bousson en Creavak

Zing, dans, huil, bid, werk, wonder

een wereld open.

Henk.