De dans van het hart........en het collectief bewustzijn.

Een nieuw schilderij of een nieuwe collage. Dat gebeurt heel regelmatig. En soms is er dan zoiets als dit. Achteraf gezien ben ik er al langere tijd mee bezig. De ruwe materialen liggen in mappen, verfbussen en in mij opgeslagen.

En dan komen een aantal gebeurtenissen samen en ontstaat er dit: 

 

In eerste instantie ervaar ik opwinding, vervolgens weerstand ( te heftig....uit het atelier ermee ) en na de acceptatie kan ik genieten van de symboliek die dit beeld in zich draagt. Roept dan ook vertedering op.

Ik kan zelf - op voorhand - een aantal invloeden duiden: Iberica Magica, de dans, de passie, de man die de vrouwelijke partner opheft in de ruimte, zodat zij en "gewichtloosheid"en steun kan ervaren.

 

Het thema "dans en surrealisme " waar ik mee bezig ben. Beiden lijken zich niet goed te verdragen: het meer psychedelische en de veel meer fysieke wereld.

En dan is er nog mijn bezoek aan 75 portretten van Beatrix. Het lijkt subtiel en misschien is dat ook zo: veel mensen ervaren - onbewust of bewust - de koningin ( de vorst ) als degene bij wie je - als er niemand meer luistert - aan kunt kloppen voor steun.

Het archetype van de koning, de hoogste wereldlijke macht, nog door God gezegend ook. Het "moederhart" van Beatrix ? Wie zal het zeggen ?

En hoeveel mensen verlangen naar een nieuwe paus - het archetype van de Hogepriester - de plaatsvervanger van God op aarde.

Een hervormer, een zuiveraar.

Hoe aktueel kan het zijn.

Terug naar het beeld. Omdat ik ook wil kunnen zien wat ik mogelijk niet zie vraag ik enkele dierbare mensen uit mijn vriendenkring - die ook iets met beelden hebben - om feedback.

En de feedback komt. Ik ben er dankbaar voor. Zo wordt mij aangereikt:

Warmte, liefde, organisch gebeuren ( slagaders ).

Een liefdesrelatie in beweging ?

Dood ( la muerta ) of toch niet ( verbinding intact ) . Hemel ( zwart met sterren ) en aarde ( rood - het hart ). Marc Chagall ( de Geliefden ? ).

Kijk eens in de Tarot: kaart 6, de Roos, de Geliefden.

Het wordt mij inmiddels wel duidelijk dat de persoonlijke symboliek de vorm aanneemt van een collectief menselijke symboliek.

Als ik er zelf naar kijk:

Ik zie een vrouw, in zichzelf gekeerd, gewichtloos, zwevend, dromend van de liefde en passie. Zelf heeft zij een klein hartje, dat sterk verlangt en zich ook verbonden voelt met een groot hart. 

Zij is bij dit hart geland "om zich te laven". 

 

Het beeld komt op van een vliegtuig dat onderweg in de lucht aan het bijtanken is.

Ook komt de film: Space Oddity op en het liedje vanDavid Bowie: Groundcontrol to major Tom. Een ruimtevaarder raakt los van het moederschip ( de "navelstreng" is los ). Geen fijn perspectief.

 

 

Als dat geen toeval is: een foto die ik al jaren koester.

En eerlijk is eerlijk: Dit ziet er goed uit.