zaterdag 15 november 2025

De Nationale Kunstdagen.


 Dit weekend werden weer de Nationale Kunstdagen in de Evenementenhal in Gorinchem gehouden. Altijd leuk om daar te gaan kijken en met name om te zien of er nog niet eerder getoonde creaties zijn.


Meestal gaat het dan om het werk en soms gaat het om de presentatie van de kunstenaar. Of beiden.
 

 Brede schilderijen van mensen met opmerkelijk lange benen uit allerlei culturen en bij elk schilderij had de dame een verhaal, een diepere betekenis zelfs.
  

Er waren sowieso meerdere buitenlandse culturen vertehenwoordigd. Zo ontmoetten wij een Iraanse die een prachtig werk liet zien, waarin elementen van de Perzische cultuur verwerkt waren. Een spiritueel beeld.
 

 En er waren ook oerhollandse beelden te zien. Superealistisch fruit van Bojan Gurbaj. Vooral de kers sprak ons aan. En plattelandshuisjes.
 
 

En hoe verrassend is dan de overgang van de eenvoud naar een symbolisch landschap van een hogere orde. Een bos dat overgaat in een kathedraal. Dergelijke bossen zullen ongetwijfeld de toenmalige architekten geïnspireerd hebben. Voor de eenzame ruiter is er het einde van de tunnel en nog meer licht.
 

 Naast de hogere sferen is er ook veel aards, zoals een dame die voor haar keramiek klei/slib uit Tholen haalt omdat te verwerken.


 En ook glas is weer tegenwoordig. De weg van de vazen en schalen wordt regelmatig verlaten voor het maken van objecten. Deze glasblazer is Marco Lopulalan.
 


Het aardige van deze beurs is dat als je een beeld of schilderij ziet dat je wilt hebben , dat ter plekke kunt meenemen. De kunstenaar zorgt dan voor vervanging.
 

Het duo Baumwolle, Lennaert en Celine zorgden voor een muzikale omlijsting.
 


 
Voor elk wat wils: wollige landschappen, fluweelogend fineerwerk of gewoon een ongelukje bij het openen van de advocaatfles.  Of beschilderde, bijna verzilverde schelpen.

Waarvan éé uit 1000 en 1 nacht.
 

We hadden een uitgebreid gesprek met een zeer bescheiden man, Martin Klopstra,  die groeivormen van fineer en koper maakte. Nog nooit eerder gezien. Grote schoonheid.
 

En er was nog veel meer, maar het werd tijd voor een lichte lunch bij Jimmy. Daar leerden wij iets nieuws over thee zetten, terwijl de capuccino met liefde gemaakt was. Naast ons werd een verjaardag gevierd, maar we mochten niet blazen omdat er confetti op tafel lag.
 
 
De kroketten, ruim voorzien van verse mosterd, waren zeer smakelijk en zorgden voor een warme bodem om de files rond Rotterdam aan te kunnen.
Het was weer gezellig en mooi geweest.
 

 


 

 

 

 



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten