Dit boek staat bekend als een wereldwijde bestseller, waarvan er inmiddels 700.000 verkocht zijn. Het boek zag het licht in 2001, in het Spaans. Vele vertalingen volgden.
Het begint in Barcelona, 1945. Een vader, een belezen persoon en boekhandelaar, neemt zijn 10 jarige zoon Daniël mee naar wat hij noemt: Het kerkhof van de versleten boeken. De zielen van de schrijvers en allen, die zich ooit met hen via het lezen verbonden hebben, komen hier samen. Het is ook een wachtkamer: zij wachten tot zij door een nieuwe lezer gevonden zullen worden en weer tot leven gewekt.
Het gebouw is een soort van Pantheon dat alom gevuld is met boeken in allerlei talen. Het geheel wordt verzorgd door een select ingewijd gezelschap ( soort van alchemisten ). Wie ingewijd is mag één boek uitkiezen en daar de rest van zijn/haar leven zorg voor dragen.
Daniël kiest en gaat met vader naar een soort van leescafé. Daar biedt een man, Gustavo, hem , na het bekijken, veel geld. Daniël weigert en dat maakt naast het boek ook hem interessant. Hij wordt meegevraagd naar het Atheneum, waar Daniël kennis maakt met de blinde Clara. Zij, haar zusje Claudette en haar moeder zijn door vader tijdens de Burgeroorlog naar de Provence gestuurd. Vader sterft in de gevangenis op de Montjuich ( gracht ). Tot 1960 is het een militaire gevangenis. Nu een museum.
Het boek van Julian Carax "La Sombra Del Viento" blijkt een unicum, omdat alle andere exemplaren verbrand zijn. Deze Carax heeft ook een ander boek geschreven: "Het Rode Huis". Een sinister verhaal over een man die poppen steelt en dan de ogen uitdrukt ( in drukt ? uitrukt ? ) . Tsjonge. Het "leest", "luistert" lekker en meeslepend. Krijg beelden van de Da Vinci code.
Daniél wil graag schrijver worden en hij ziet in een etalage een vulpen, die aan Victor Hugo wordt toegeschreven. Van goud en daarom nu voor hem onbetaalbaar. Op een avond hangt hij uit het raam en ziet een man met een hoed die een sigaret rookt. Als deze wegloopt blijkt hij mank. Daniël herinnert zich uit het boek een dergelijke scene, maar schenkt er verder niet veel aandacht aan.
Hij gaat voorlezen, bij Clara, het blinde meisje, die ook piano probeert te spelen. Hij is heimelijk verliefd op haar ,ook al is zij een stuk ouder. Zij tast zijn gezicht af met haar vingers.Zij woont een heel groot huis met volop luxe. Hij blijft jarenlang voorlezen. Intussen heeft huishoudster Bernarda hem geadopteert ( hij heeft geen moeder, dus wil ik dat zijn ). Bernarda is zeer religieus ( lust is fout ! ). Lourdeswater. Haar baas Barcelo daarentegen is agnost, wat Bernarda aan astma doet denken.
Dan vertelt Clara, dat zij een vreemde man heeft ontmoet en toen zij probeerde zijn gezicht te lezen hield hij haar tegen. Zij voelde geen huid, maar leer. De vader van Daniël maakt zich zorgen om de verhouding met Clara. Hij wil liever dat Daniël ( pas 14 ) meer optrekt met zijn leeftijdgenoot en vriend Thomas.
Inmiddels wordt Daniël 16 en spelen zijn hormonen op richting Clara ( 26 jaar ). Er komt ruis op de relatie en zij probeert hem op afstand te houden en dat terwijl hij haar zijn Carax boek had gegeven. Als hij haar uitnodigt voor zijn verjaardag blijft zij weg. Buiten komt hij de vreemdeling weer tegen, die hem 1000 stuivers biedt voor het boek. De man heeft een mismaakt gezicht en ruikt naar verbrand papier. Daniël is bang van hem. Zegt het boek niet te hebben.
Als hij het boek ophaalt bij Clara is zij aan het sexen met de pianoleraar die Daniël in elkaar slaat. Ook pakt hij de huissleutels van Clara af.
Hij heeft nu wel het boek en gaat ermee naar Isaak in het boekenkerkhof. Deze knapt hem wat op en vertelt over Carax, een pianist in Parijs die tussen 1928 en 1936 gepubliceerd heeft. Zijn romans mislukken echter. Van het Rode Huis werden er 90 verkocht. In 1936 overlijdt zijn uitgever Intussen duikt een zekere Coubert op ( de duivel ). Deze biedt 3x de marktwaarde voor Carax boeken. De uitgever weigert en het magazijn gaat in brand. Volgens Isaak zou Carax nog leven.
Nuria, de dochter van Isaak heeft echter van alle Carax boeken 1 exemplaar verstopt in dit boekenmausoleum. Carax en Nuria hadden een relatie in Parijs. Daniël gaat nu de tunnels in ( merktekens om terug te kunnen - Minotaurus ) en plaatst zijn boek verscholen tussen juridische verslagen.
Daniël gaat weer terug naar zijn eigen huis aan de Calle Sancta Anna. Hij treft zijn vader rokend aan. Clara heeft bezorgd gebeld, maar Daniël wil niets meer met haar te maken hebben.
Zijn vader vraagt hem zijn verjaardagscadeau open te maken. Na wat verzet doet hij het en ziedaar: een jarenlang verlangen wordt vervuld: de gouden vulpen van Victor Hugo met de inscriptie : Daniël S. 1950. Vader glimt van geluk.
Het gaat goed met de boekhandel en ze zoeken een extra werknemer. Daniël ( inmiddels 18 jaar ) benadert de zwerver Fermin, omdat hij hem kent als poëet, goed mens en oud geheime dienst ( Guardia Civil ). Deze is terughoudend, maar zij stoppen hem in bad, scheren hem, geven hem schone kleren en huren een kamer voor hem. Hij transformeert in een ander mens en toont zich zeer nuttig in het opsporen en verkopen van boeken. Onverwacht raakt hij in een psychose. Hij blijkt zwaar gemarteld ( littekens van brandwonden, soldeerbout ). Hij krijgt medicatie. En gaat met Daniël naar de bioscoop. Blijkt een liefhebber van grote borsten. Terwijl hij naar de foyer gaat ziet Daniël Coubert ergens in de zaal. Dat maakt Daniël bang.
Hij gaat meer om met Thomas ( zeer groot bemeten ) die hem ooit in elkaar sloeg na belediging van zijn zus. Hij blijkt eigenlijk zachtaardig en wil de vriend van Daniël zijn. Thomas fascinatie ligt in machines en techniek.
Als Bernarda ( zijn adoptiefmoeder ) langs komt, probeert Fermin haar te versieren. Zij zoekt een boek voor haar nicht. Ook duikt professor Velasquez op, die graag leerlingen mee naar huis neemt om samen Alexandrijnen te maken en te sexen. Een daarvan is Beatrice Aquilar, de zus van Thomas.
Daniël komt in contact met Aurora, de huismeester van vader Carax. Deze mishandelde zijn vrouw, die naar Argentinië ging. Julian, de zoon ( volgens Aurora was hij niet zijn vader ) ging naar Parijs. Zijn vader beweerde, inmiddels zelf dood, dat hij daar in 1918 overleed. Een leugen. Daniël vraagt om toegang tot het huis. Het is zwaar vervuild. Aurora is heel positief over Julian Carax en benieuwd naar hem.
En hier stopt mijn verslag. De voorlezer, een zekere Sander de Heer, klinkt nogal plechtstatig en een bepaalde tijd stoorde dat niet. De vele Spaanse namen vragen daar ook wel om. En dan gaat hij stemmetjes maken. Een soort Eucalypta - stem. Eerst neem ik het voor lief, maar dan gaat het irriteren. Ik vind het overacting en besluit te stoppen. Het boek beslaat 17 uur en ik luister voor mijn plezier.
En niet getreurd: Het boek van Khaled Hosseini "1000 schitterende zonnen" dient zich aan. Ik ken zijn eerdere werk : de verfilmde "The Kite Runner". Ik start Storytell en hoor het meteen. Even later doet hij een "meisjesstemmetje". Niet nog een keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten